سر در كمند

سر در كمند كجا رود دل مجنون كه پايبند تو باشد رها نمي شود آن سر كه در كمند تو باشد كمند زلف زليخا بهانه بود وگرنه مسلم است كه يوسف اسير بند تو باشد ز مهر چهر تو اي مه دلم چگونه نسوزد كه جان سوختگان جهان سپند تو باشد لبت به خنده ي شيرين شكست نرخ شكر را كه چشم مشتريان بر لبان قند تو باشد مرا چه بيم شكستن ز نيشخند رقيبان اگر نگاه اميدم به نوشخند تو باشد قيام كردي و كوتاه شد حديث قيامت كه بحث مجلس ما قامت بلند تو باشد مرنج از دل بيمارم اي طبيب كه مسكين دواي كس نپذيرد كه دردمند تو باشد كليد گنج هنر كي رسد به دست توانگر كه اين مقام سزاوار مستمند تو باشد نشد پسند تو هر شعر تازه اي كه سرودم مگر صبا بسرايد كه دلپسند تو باشد   www.ghazalfam.blogfa.com علیرضا صبای تبریزی