مرضیه: بانوی آواز ایران درگذشت ... :-(

بارون میباره بارون میباره / از ابرآ داره آسمون میباره

توی هر قطره اشک ستاره داره / داره رو گل و گلدون میباره

بارون میباره بارون میباره

نگاه کن توی آسمون آینه ها رو/ توی هر قطره ای عکس شهرآی ما رو

زمین دگر تشنه وا کن لبا رو/ بنوش قطره های شراب خدا رو

غمات رو فراموش کن / تا میتونی می نوش کن

با رنگای دیوونه ی ما / چشامون رو مدهوش کن

نگاه کن که ابرا چقد شاد میبارن / با آواز و با شور و فریاد میبارن

میبارن تموم میشن و میرن اما / به هر گوشه ای بذر میلاد میبارن

تو هم همچو ابر بهار/ به دشت های فردا ببار

تموم شو گذر کن برو/ بمون در هزار تا بهار

بارون میباره بارون میباره ....

مرضیه

 

# به نام گــــــــل ســــرخ #

بخوان بخوان بخوان

بخوان به نام گل سرخ در صحرای دور

که باغ ها همه بیدار و بارور گردند

بخوان دوباره بخوان تا کبوتران سفید

به آشیانه ی خونین دوباره برگردند

بخوان به نام گل سرخ در رواق سکوت

که موج و اوج طنینش ز دشتها گذرد

پیام روشن باران ز بام نیلی شب

که رهگذار نسیمش به هر ترانه برد

ز خشک سال چه ترسی که صد بسی بستم

نه در برابر آب که در برابر نور و در برابر آواز و در برابر شور

بخوان دوباره بخوان ، بخوان دوباره بخوان

بخوان دوباره بخوان

در این زمانه ی اوثرت به شاعران زمان برگ رخصتی دادند

که از معاشقه ی سرو ، قمری ، لاله سرودها بسرایند

ژرف تر از خاک زلال تر از آب

تو خاموشی که بخواند ، تو میروی که بماند

که بر نهالک بی برگ ما ترانه بخواند

از این کریوه به دور در آن کرانه ببین

بهار آمده از سیم خاردار گذشته

طریق شعله ی گوگردی بنفشه

چه زیباست چه زیباست

هزار آینه داری هزار آینه اینک

به هم سرایی قلب تو می تپد پاشو

زمین تهی ز رندان همین توای تنها

که عاشقانه ترین نغمه را دوباره بخوانی

بخوان به نام گل سرخ و عاشقانه بخوان

حدیث عشق بیان کن بدان زبان که تو دانی

یادش گرامی باد .... صدایش جاودانه ماند ...