بنده شعر زیر را که مدتی است دست به دست میگردد، بررسی کردم. این شعر درهیچکدام از دیوان های معتبر یافت نمیشود. البته دیوان شعری را هم که مربوط به سال 1863 میلادی به زبان فارسی و آلمانی است نگاه کردم و اثری از آن نیافتم. وانگهی، شعر حاضر، با نرمی و زیبایی شعرهای حافظ فرسنگها فاصله دارد! نگاهی به کار بسیار با ارزش ابتهاج سخن دیگری است که به خواننده کمک میکند شعر حافظ را از شعر غیر حافظ بازشناسی کند.
مرا چو قبله تو باشی نماز بگزارم
وگرنه من ز نماز و ز قبله بیزارم
به پیش قبله ی خاکی سجود چند کنم؟
من آن نیم که بدین قبله سر فرود آرم
به پیش روی چو ماه تو سجده خواهم کرد
وگر کنند به فتوای شرع بر دارم
بجز جمال تو ام قبله ی دگر نبود
در آن زمان که سر از خاک تیره بردارم
به جان رسید مرا کار در غم عشقت
بیا و رحم کن و بیش از این میازارم
مگو که: نیست گرفتار دام ما حافظ
که سال هاست که در دام تو گرفتارم
No comments:
Post a Comment