کاش می شد فراموشت کنم

درود به دوستداران هنر ایرانزمین

شعر کامل ابیاتی که در پاسخ شعر زیبای خانم ستاره نوشته بودم

 دکلمه شده در بزم گلپا و هایده و همانطور که عرض کردم

گمان میکنم خانم هما میرافشار سروده و خودشان دکلمه میکنند و بسیار

هم زیباست که استاد گلپا این شعر را به زیبایی هرچه تمامتر می خوانند

 

ای تمام فکر من در روز و شب

ای همه هذیان من در سوز تب

ای نهان در پیکرم چون جان شده

همچو بوی گل به گل پنهان شده

آه ای بالا ترین سوگند من

ای نهان در گریه و لبخند من

ای به رگهایم چنان خون گم شده

در میان دیده ام مردم شده

ای شکوه آسمان در چشم تو

ای فدای قهر و ناز و خشم تو

جز تو کی دارم بجز تو گفتگو

ای بگوشم گوشوار  آرزو

خلق میگویند اگر او یار توست

مایه ی غم از چه در اشعار توست

گر دل او با دل تنگت یکیست

ناله های حسرتت پس چیست چیست

آه من دیوانه ام دیوانه ام

جز تو با خلق زمین بیگانه ام

دوستت دارم تو میخواهی مرا

باز میترسم نمیدانم چرا ؟

وای اگر روزی فراموشم کنی

با غم هجران فراموشم کنی

وای اگر نامم بمیرد بر لبت

یا فرو بنشیند این سوز تبت

آه میترسم شبی طوفان شود

ساحل امید من ویران شود

گر ز دریا قطره ای هم کم شود

مرغ طوفان سینه اش پر غم شود

ای دلت دریای پاک و روشنم

مرغ بوتیمار این دریا منم