From: mehrdad [mailto:mehrdad@starmarine.net]
Sent: Tuesday, October 26, 2010 12:08 PM
To: friends-of-radio-golha@googlegroups.com
Subject: دختری نشسته بر تخته سنگی کنار دریا (شعرمهرداد)
شعر لطیف ترین حرف است
جستجو
سه شنبه 4 آبان 1389
دختری نشسته بر تخته سنگی کنار دریا
دختری نشسته بر تخته سنگی کنار دریا
***********************************
دختری نشسته بر تخته سنگی کنار دریا
در بغل گرفته زانوانش را چه زیبا
باد می وزد در تارو پود موهایش رعنا
نگاهش خیره به راه دور
منتظرتا مردش بیاید ازجنگ دریا
موجها، بیقرار، نا شکیبا
می کوبند به تخته سنگ های ساحل
صدای موج
هراسی در دلش انداخته از ترس نا غافل
زمین می چرخدش
انگارخورشید غرق شد در دریای زیبا
چه زیبا قرمز رنگی، می پاشدش
ازنور خورشید، بر امواج فریبا
ابرها،کبود رنگ ، آرام آرام
چترمی اندازد ، بر دریا
ماه و ستاره ها در پسش پنهان
صدای رعد و برق
وحشتناک میغرد بر ساحلها
دخترک هنوز بنشسته
بر تخته سنگ کنار دریا
او به خود می لرزد می دود در خط ساحل
می رود زیر چپر، زیبا
می ریزدش اشکی ، با غم، تنها
دریا طوفانی، موجها می کوبند بر ساحل دلها
صدای موج وهم انگیز است
صیادان رفته اند، دریا
ماهی بچینند،با ستیزبا موجها
روز رفته، هنوز باز نگشته اند از دریا
شب است
همه مردمان ده چراغ فانوس روشن
ایستاده کنار ساحل
منتظر شاید نشانی آید از مردان دریا
از دور چراغی فانوسی سوسو می زند
گاه پیدا، گاه نا پیدا
دخترک بخود می پیچد می گوید
شاید مرد من باشد که می آید از جنگ دریا
دلش نا آرام، می دود بسوی ساحل
موج قایق سرگردان را می کشاند بسوی ساحل
نگاهش خیره می ماند به قایق
در میان مردان فرسوده مردش نیست
آهی از ته دل می کشد بر خط ساحل
باز هم
دخترک می نشیند بر تخته سنگها
دسته گلی در دستش، پرتش می کند بر دریا
باز هم دریا، طوفانی
موج می شویدش، نقش دل بر شنها
مهرداد عسكری بهبهانی
8/3/ 89 ( مهر )
No comments:
Post a Comment