Re: هنر خار بود

خدمت هم میهن گرامی  جناب سلیلی

آری منظور من این شخص شاپوری قدس سره بود و ایشان به جشنواره دعوت نشده بود بلکه در نشستی که با هم دیگر داشتیم , او شاهد این سرگذشت بود

دیگر اینکه این اشتباه نگارشی بنده می بوده و قصد همان خوار بود با پوزش های بسیار برای سوی تفاهمی که بدینگونه ایجاد شده

برای روشن کردن این ماجرا و مانند آن یک لینکی  برای شما می فرستم که در باره ی هنرمند خانم پوری بنایی می باشد

مقصود من پشتیبانی هنر و هنرمند بوده در دوران استبداد سابق مورد توجه قرار نگرفته بوده است

می شود گفت که بیش از 80 درصد همت و سرمایه ی خود هنرمندان بوده است که بانی به وجود آمدن این هنر ها و موسیقی های بیاد ماندنی شده است 

با درود های فراوان

آرزوی پایندگی

 

بهخو

http://www.jadidonline.com/images/stories/flash_multimedia/Poori_banaei_test/poor_high.html

 

به نکته ایی که صد هزار تومان قرض میکنند و پوشاک های خود را خود می دوختند و تهیه می کردند

 

2010/11/15 Shahram Salili <shahram_salili@yahoo.com>

با سلام وعرض ادب- اول اینکه دوست عزیز تا آنجا که عقل حقیر قد می دهد شوهر اول خانم پوران جناب شاپوری قدس سره بود و ایشان هم در ردیفی نبود(منظورم از نظر هنری است) که برای جشن هنر دعوت شود. اگر هم منظورتان آن هنرمند بزرگ موسیقی اصیل ایران است که ایشان هم خودش- خودش را خوار کرده که با آن وضع به شیراز رفته - لابد به نیت پلو خوری رفته بوده است وگرنه اگر به قصد هنر وقربت رفته بود هرگز اینچنین ماجرا را بازگووخود- حرمت هنر وهنرمند را زایل نمی کرد. بقول ناصر خسرو "گفتا زکه نالیم که از ماست که بر ماست. دیگرآنکه مگر فراموش کرده اید شجریان را که چگونه در همان زمان با سیستم رادیو تلویزیون و قطبی در افتاده بود وچگونه برای حفظ شیونات هنر با جلال و جبروت درجشنواره جهانی هنرشرکت می کرد وبه کوری چشم بد خواهان هنر- شاهکارها می آفرید و آخ هم نمی گفت.دو دیگر آنکه - قربان شکل ماهت بروم اینکه دم کلفتان مملکتی با اجرای هنر در مراکز هنری پز بدهند و بدنبال پرستیژ باشند دلیل بر خواری هنر است؟ الماس و زمرد را- ببخشید ببخشید ببخشید- اگر در لجن فرو کنند چون به در آید هنوز الماس و زمرد باشد و این لجن است که در لجانت!! نمود بیشتری می یابد. سه دیگر آنکه محض رضای خدا منظورتان را از خار مشخص کنید -اگر خوار است که حقیر به بیراهه نرفته ونظرم همانست که نوشتم و اگر خار باشد -که خدا را شکر- بگذار هنر خاری باشد در چشم هنر ستیزان آدم وعالم سوز! خدا حضرتعالی را حفظ کناد. ارادتمند-سلیلی                       --- On Sun, 11/14/10, saboktakin Behkhoo <behkhoo@googlemail.com> wrote: From: saboktakin Behkhoo <behkhoo@googlemail.com> Subject: هنر خار بود To: "friends-of-radio-golha" <Friends-of-Radio-Golha@googlegroups.com> Cc: seti.ch1@gmail.com Date: Sunday, November 14, 2010, 8:22 AM درود به هموند های گروه گلها   در پیام پیشین خانم ستاره خواندم که در آن گوشه ای را عنوان کردند که مجبور شدم ساکت ننشینم   همانگونه که فرمودید یکی از دوستان پیامی فرستادند با تیتر هنر خارشد این دوست گرامی می بایست می نوشت هنر خار بود! چراکه هنگامی که در ایران زندگی می کردم یکی از دوستان و هنرمند بزرگ موسیقی اصیل ایران در محل نارمک همسایه ما بود و گه گاه همدیگر را میدیدم و گفتگویی در مورد موسیقی میکردیم روان این هنرمند بزرگ شاد ویادش جاودانه باد. در گفتگویی که با هم داشتیم و که در آن همسر نخستین شادروان پوران که او هم در نارمک مقیم بود گفت که برای جشنواره ی شیراز او دعوت شده بود وهمه می دانید که این جشنواره به همت فرح دیبا برگزار گردید چون تنها ایشان بودند که در استبداد سابق علاقه واشتیاقی به هنر های موسیقی  و تجسمی داشتند و تا اندازه ایی آنها را پشتیبانی می کردند. باری این دوست گرامی را بردند فرودگاه ودر آنجا هم با چند هنرمند دیگر ملاقات کردند و سوار هواپیمایی شدند که تمام دور و برشان پیت روغن و کیسه های برنج و مواد خوراکی دیگر بود در نگاه نخست گمان کردند که هواپیمای باری است اما اینگونه نبود پس از دو یا سه شب در شیراز و اجرای برنامه هنگامی که ایشان برگشتند 90 تومان به او دادند 90 یک تومانی شما تصور کنید که در گزشته موسیقی و هنر پشتیبانی نمی شد و اگر هم اکستری و تالار رودکی و سیمفونی وجود داشت تنها برای پرستیژ و پُز سیاسی برای میهمانان جارجی بود پس هنر خار بود !! در این گروه که نزدیک به سه سال است دوستان را با شوقی سرشار و بر پا نگاهداشتن هنر موسیقی کهن ایران گردهم آمدند هیچگونه هدفی جز جاودانی کردن موسیقی و هنر ایران و زنده نگاه داشتن خاتره های دوران کودکی و جوانی آن هم از گنجینه ایی که در 31 یک سال گزشته رو به فراموشی و فرسودگی و خدای ناکرده به گودال تاریخ میرود ندارند آن هم گنجینه ایی از رادیو تلویزیون ملی ایران می باشد و با بودجه ملی آنزمان (وارد بخشهای سیاسی نمیشویم(   در آغاز از موسیقی , هنر , و آوازهایی سخن بود و با پشتیبانی رادیو گلهای اینترنتی گردآوری و گرفته و داده میشد که بیش از 90 درصد هنرمندان آنها برای همیشه ودا کردند و تنها نام آنها جاودانی ست و در این گروه کسی با نیت فروش و تجارت گرد هم نیامدند و اگر هم کسی از فرصت استفاده می کند او بامرام و وجدان و معرفت خود این کار را می کند و بدان که آنها را به بازی گزارده است بنوبه خود پیشنهاد می دهم که هر کس خود باید بداند آیا درست واخلاقی است پاینده باشید جاودانه باد هنر ایران زمین بهخو                         --- On Sun, 11/14/10, saboktakin Behkhoo <behkhoo@googlemail.com> wrote: From: saboktakin Behkhoo <behkhoo@googlemail.com> Subject: هنر خار بود To: "friends-of-radio-golha" <Friends-of-Radio-Golha@googlegroups.com> Cc: seti.ch1@gmail.com Date: Sunday, November 14, 2010, 8:22 AM درود به هموند های گروه گلها   در پیام پیشین خانم ستاره خواندم که در آن گوشه ای را عنوان کردند که مجبور شدم ساکت ننشینم   همانگونه که فرمودید یکی از دوستان پیامی فرستادند با تیتر هنر خارشد این دوست گرامی می بایست می نوشت هنر خار بود! چراکه هنگامی که در ایران زندگی می کردم یکی از دوستان و هنرمند بزرگ موسیقی اصیل ایران در محل نارمک همسایه ما بود و گه گاه همدیگر را میدیدم و گفتگویی در مورد موسیقی میکردیم روان این هنرمند بزرگ شاد ویادش جاودانه باد. در گفتگویی که با هم داشتیم و که در آن همسر نخستین شادروان پوران که او هم در نارمک مقیم بود گفت که برای جشنواره ی شیراز او دعوت شده بود وهمه می دانید که این جشنواره به همت فرح دیبا برگزار گردید چون تنها ایشان بودند که در استبداد سابق علاقه واشتیاقی به هنر های موسیقی  و تجسمی داشتند و تا اندازه ایی آنها را پشتیبانی می کردند. باری این دوست گرامی را بردند فرودگاه ودر آنجا هم با چند هنرمند دیگر ملاقات کردند و سوار هواپیمایی شدند که تمام دور و برشان پیت روغن و کیسه های برنج و مواد خوراکی دیگر بود در نگاه نخست گمان کردند که هواپیمای باری است اما اینگونه نبود پس از دو یا سه شب در شیراز و اجرای برنامه هنگامی که ایشان برگشتند 90 تومان به او دادند 90 یک تومانی شما تصور کنید که در گزشته موسیقی و هنر پشتیبانی نمی شد و اگر هم اکستری و تالار رودکی و سیمفونی وجود داشت تنها برای پرستیژ و پُز سیاسی برای میهمانان جارجی بود پس هنر خار بود !! در این گروه که نزدیک به سه سال است دوستان را با شوقی سرشار و بر پا نگاهداشتن هنر موسیقی کهن ایران گردهم آمدند هیچگونه هدفی جز جاودانی کردن موسیقی و هنر ایران و زنده نگاه داشتن خاتره های دوران کودکی و جوانی آن هم از گنجینه ایی که در 31 یک سال گزشته رو به فراموشی و فرسودگی و خدای ناکرده به گودال تاریخ میرود ندارند آن هم گنجینه ایی از رادیو تلویزیون ملی ایران می باشد و با بودجه ملی آنزمان (وارد بخشهای سیاسی نمیشویم(   در آغاز از موسیقی , هنر , و آوازهایی سخن بود و با پشتیبانی رادیو گلهای اینترنتی گردآوری و گرفته و داده میشد که بیش از 90 درصد هنرمندان آنها برای همیشه ودا کردند و تنها نام آنها جاودانی ست و در این گروه کسی با نیت فروش و تجارت گرد هم نیامدند و اگر هم کسی از فرصت استفاده می کند او بامرام و وجدان و معرفت خود این کار را می کند و بدان که آنها را به بازی گزارده است بنوبه خود پیشنهاد می دهم که هر کس خود باید بداند آیا درست واخلاقی است پاینده باشید جاودانه باد هنر ایران زمین بهخو