آدمها

چقدر فاصله اينجاست بين آدم ها چقدر عاطفه تنهاســت بين آدم ها كسي به حال شقايق دلش نمي سوزد و او هنوز شكوفاست بين آدم ها كسي به خاطر پروانه ها نمي ميرد تب غرور چه بالاست بين آدم ها و از صداي شكستن كسي نمي شكند چقدر سردي و غوغاست بين آدم ها ز مهرباني دل ها دگر سراغي نيست چقدر قحطي روياست بين آدم ها غريب گشتن احساس درد سنگيني ست و زندگي چه غم افزاست بين آدم ها مگر كه كلبه دل ها چقدر جا دارد؟ چقدر راز و معماست بين آدم ها چه مي شود همه از جنس آسمان باشيم طلوع عشق چه زيباست بين آدم ها و كاش صبح ببينم كه باز مثل قديم نياز و مهر و تمناست بين آدم ها بهار كردن دل ها چه كار دشواريست و عمر شوق چه كوتاست بين آدم ها به خاطر تو سرودم چرا كه تنها تو دلت به وسعت درياست بين آدم ها