و باز هم هنوز نگاهی دیگر

خطاب بنده به دوست گرامی آقای هومن است که استدلال ایشان فاقد منطق صحیح است .
روزانه ملیون ها انسان در دنیا به دیار باقی می شتابند و مسلما برخی از این از این افراد ملک و میراثی دارند و ممکن است آرشیو با ارزشی از موسیقی و یا فیلم و حتی ساز های گران قیمت پیانو و ویلون و یا حتی کتاب های نفیس خطی و با ارزش داشته باشند . آیا این شخص می بایست قبل از فوت خود هر کس درب خانه اش را زد دارایی های خود را به آنان ببخشد چون روزی از دنیا خواهد رفت ؟ نه افراد خود می توانند تصمیم بگیرند که این اندوخته را به دولت و یا کتابخانه های ملی و یا موسسات فرهنگی و علمی اهدا کنند و شاید هم بخواهند به فرزند و نوه و دوستان و خویشان نزدیک که علاقه
مند و عاشق چنین اموالی هستند ببخشند ، بنابر این دوست عزیز آن چه که شما تجویز می کنید فقط بخاطر این است که تا کنون هر جا صفی کشیده اند و چیزی خیرات کرده اند و یا نذری می دادند ایستاده اید و منتظر هستتید که مجانی چیزی را به دست آورید و خود بدون تلاش با مطرح کردن این که آثار ملی و موسیقی آقای هنردان متعلق به همه هست میخواهید باز هم مجانی به مال دیگری برسید .اگر شما واقعا به گفته خود اعتقاد دارید بروید و امکانات وسیعی از موسیقی را خریداری کنید و بعد مجانا کنار خیابان به مردم هدیه دهید .
همین اکنون که علاقه مندان به گلها انوخته های خود را در اختیار دیگران نمی گذارند دور میادین شهر تهران سی دی های قاچاق گلها به قیمت ارزان بفروش می رسد چه برسد که افراد بتوانند به باقیمانده آثار دست درسی داشته باشند .