Monday, July 14, 2008

Fw: گورستان ظهیرالدوله یا پرلاشز ایران را دریابیم - برای دوستان رادیو گلها



 



From: BAHMAN BEHZADI <ajorbahman@yahoo.com>
Subject: گورستان ظهیرالدوله یا پرلاشز ایران را دریابیم




کانون وبلاگنویسان مستقل ایرانی/

گورستان ظهیر الدوله امروزه یکی ا ز آثار ملی و میهنی ما محسوب میشود گورستان کوچکی که در تهران بین دربند و امام‌زاده قاسم و تجریش شمیران در شمال واقع شده . این گورستان به دلیل اینکه مدفن علی‌خان ظهیرالدوله (۱۲۸۱-۱۳۴۲ هجری قمری) معروف به صفاعلی‌شاه سیاستمرد و صوفی ایرانی دوره قاجار است گورستان ظهیر الدوله نام گرفته است.این گورستان با مساحت تقریبی ۴۳۰۰ مترمربع (در دو قسمت قدیم که همان آرامگاه ظهیرالدوله و اطراف باشد و یک قسمت جدید که بعدها به ان اضاف شد از قدیمی ترین و مهم ترین گورستان ها ی ایران است .این آرامگاه در سال ۱۳۷۸ توسط سازمان میراث فرهنگى و گردشگرى استان تهران با شماره ۲۰۰۱ در فهرست آثار ملى کشور به ثبت رسیده است .و مدفن بسیاری از نامداران تاریخ ادب و هنر و نیز سیاستمداران ایرانی در این گورستان است . فروغ فرخزاد، رهی معیری، ایرج میرزا، روح‌الله خالقی، محمدتقی بهار، ابوالحسن صبا، داریوش رفیعی، نورعلی برومند و قمرالملوک وزیری، رشید یاسمی، دکتر لقمان الدوله ادهم، محمد مسعود، استادحسید تهرانی، برادران محجوبی، داریوش رفیعی، حبیب الله سماعی، حسن تقی زاده، درویش خان، صبحی مهتدی ونیز بسیاری دیگر ؛ اما متاسفانه این تاریخچه ملی مدتهای مدیدی است که بدون رسیدگی مانده و در حال تخریب است . مقایسه بین این گورستان و گورستان پرلاشز در فرانسه که قدمت کمتری نیز دارد ولی بعنوان یک ارزش ملی حفظ و نگهداری میشود بخوبی نشان میدهد که ما در این سالها چگونه عزیزان تاریخ ادب و هنر خود را ارج گذاشته ایم به عکسهایی از این گورستان و نیز به سایت گورستان پرلاشز دقت کنید. منبع ویکی پدیا

 

این هم تصویر مقبره صادق هدایت در گورستان پرلاشز که با کلیک روی آن میتوانید از سایت این گورستان و هر مقبره ای در آن بصورت آنلاین بازدید کنید

——————————

بازهم در باره ظهیر الدوله از شهاب مباشری

ظهیرالدوله

خاطرهء مصور شهاب مباشری

در شمال تهران، دل شمیران،

باغی‌ست که مزار و آرام‌گاه درگذشته‌گانی نام‌دار است در کنار خفته‌گانی چند از دیگر مردمان:

«آرام‌گاه صفا ظهیرالدوله».

چهل پنجاه روزی قبل‌تر بود

که پیش از ظهری به هم‌راه دوستی ساعتی در آن‌جا نفس تازه کردیم.

دم غنیمتی‌ست … .

شاید نگریستن بر سنگ‌هایی منقوش به طرح‌ها و آرایه‌هایی که دیگر نشانی از آن‌ها در دست و کار سنگ‌تراشان دیده نمی‌شود،

بخشی از فال باشد و تماشا.

ملک‌الشعرای بهار، ایرج میرزا، رهی معیری، رشید یاسمی، روح‌الله خالقی و بسیاری دیگر

چه آرام و بی‌صدا در این کنج خفته‌اند.

مگر قرار بوده که صدایی از جسم جان‌باخته‌شان برخیزد؟

چه می گویم …

سنگ بی‌نوشتهء مزار بهار زیر سقفی که نام‌اش بر پیشانی‌اش ثبت است.

سنگی کبود، سیاه و متخلخل و سه لوح فلزی به یاد ایرج میرزا

کنج دیواری و درون حصاری تنگ و فلزی، مگر …

زیر طاقی از شیشه و کاشی، تن رهی معیری آرمیده است.

و اما فروغ، آسوده در عمق باغ‌چه‌ای سبز، همیشه سبز،

آری، فروغ همیشه‌گی شعر نوی زبان فارسی:

اگر به خانهء من آمدی برای من

ای مهربان چراغ بیار و یک دریچه

که‌از آن به ازدحام کوچهء خوش‌بخت بنگرم


 

 



No comments:

Post a Comment

مولوی مولانا مثنوی مثنوی عرفان شمس شرح مثنوی معنوی مولانا شمس تبریزی مثنوی معنوی مولوی تفسیر مثنوی معنوی مولانا داستانهای مثنوی معنوی مولانا حافظ دیوان حافظ سعدی غزلیات شمس دیوان شمس دیوان کبیر شریعتی دکتر شریعتی داستان قصه سمبل سمبلیسم ادبیات شعر مولوی مولانا شمس و مولانا شموس و مولوی روانشناسی