زندگی سراسر حل مسئله است

با سلام مدتی قبل وارد گروه شدم و برایم فایده مند بود . چون هم آموختم و هم از طریق بزرگوارانی چون آقای هنردان به آثار با ارزشی دست یافتم که شاید از محل دیگری تهیه آن برایم امکان پذیر نبود. اما به نکته با اهمیت و تاسف بار و در عین حال حیرت انگیزی هم برخورد کردم  اینکه ما ایرانی ها از عقلانیت حل مسئله برخوردار نیستیم و چون ژنتیک ، احساسی به دنیا می آئیم به هنگام مواجه با کوچکترین مسئله خود را باخته و به عامل اغتشاش تبدیل می شویم و نهایتأ هم به روش ایرانی عمل می کنیم  یعنی یا روش قهر و یا روش برخورد عصبی و رو کم کنی و اینجاست که با ید گفت متاسفانه سالهاست که در همه شئونات ملی ما ایرانیان عقلانیت در مرخصی به سر می برد کارل پوپر بزرگترین فیلسوف علم در قرن حاضر کتابی دارد به نام all life is problem- solving یعنی زندگی سراسر حل مسئله است او در این کتاب بدرستی رابطه انسان با مسئله و ضرورت دائمی استفاده از تعقل در حل آنها را نشان داده است . با تامل در این موضوع اولین مطلبی که دستگیرمان می شود این است که انسان همواره  با مسئله مواجه است و با روش حل همان مسئله هم شناخته می شود و عظمت شخصیت هر کس به قدرت او در حل مسئله وابسته است حالا نگاه کنید به دو مسئله ای که اخیرأ در گروه گلها پیش آمد اولین مسئله این بود که با آثار هنری هنرمندانی که آثارشان در بازار یافت می شود چگونه باید رفتار کنیم  پاسخ عقلانی آن روشن است اما نوع مواجه اعضا عاقبت رفت به سمت همان دو روش ایرانی یعنی یا قهر و یا برخورد های عصبی  و اینک هم دومین مسئله اینکه :  فردی که آزادانه وارد گروه شده حالا تصمیم دارد آزادانه هم از گروه برود ، مودبانه هم از گروه تقاضای راه حل نموده و نمی داند با چه روشی می تواند عضویتش را لغو کند پاسخ عقلانی این مسئله هم مشخص است ولی دوباره شاهد ظهور همان روش ایرانی هستیم یعنی یا قهر و یا برخورد های عصبی   آیا می توانیم لحظه ای را پیدا کنیم که در آن مسئله ای نباشد ؟ به نظر می رسد که خیر، چون فقط آدم مرده فاقد مسئله است .زندگان تا زنده اند با مسئله عجین هستند . بنابراین پرسش من این است  به نظر شما اگر گروه با سومین مسئله خود مواجه شود ، چگونه عمل می کند ؟ قهر؟ برخورد عصبی؟ یا استفاده از عقلانیت وروش های عقلانی ؟ محسن خیمه دوز