برگ سبز شماره 75 و شادروان دکتر علی صدارت متخلص به نسیم

با درود خدمت دوستان و یاران و عاشقان

دوستان در برنامه برگ سبز شماره 75 قطعه‌ای در اول برنامه انشاد می‌شود که از شادروان دکتر علی صدارت است که به اشتباه غزل ثبت شده است

انشاد قسمت‌هایی از قطعه در برنامه

ندانمت به زمین یا در آسمان جویم

چگونه ره به تو یابم كجا نشان جویم

تو بهتر از مه و خورشید و برتر از فلكی

ترا چگونه در آن تیر خاكدان جویم

میان باغ چو پروانه هر گلی بویم

به بوی آنكه گلی چون تو زان میان جویم

گهت زخنده گل گاهی از تبسم صبح

گهت زپرتو ماه و ستارگان جویم

گهت زآه ستم دیده گه زاشك یتیم

گهت زناله رنجور ناتوان جویم

مگر رسم به تو زین رهگذر زبخت بلند

نشان پای تو در راه كهكشان جویم

اگر چو روی تو ماهی بر آسمان یابم

چو زهره رقص كنان بر فلك مكان جویم

به خوبی تو مهی تابد از كدام افق

نشان چون تو گلی از چه باغبان جویم

من آن نی ام كه به هر دلبری سپارم دل

از آن توست دلم چون تو دلستان جویم

به هر گلی نتوان عشق باخت چون بلبل

گلی چو روی تو در گلشنِ جهان جویم

من آرزوی تو دارم زهی خیال محال

رسیده جان به لب و عمرِ جاودان جویم

به جستجوی تو ای بی نشان منِ درویش

به هرزه رنج برم ، گنج شایگان جویم

من آن نی ام كه به هر دلبری سپارم دل

از آن توست دلم چون تو دلستان جویم

اینک متن کامل قطعه برگرفته از صفحات 5، 6 و 7

کتاب سپیده شادروان صدارت 

چاپخانه کاویان چاپ اول خرداد 2537

دو هزار نسخه سومین اثر شرکت مولفان و مترجمان ایران

به معشوق نایافته‌ام

ندانمت بزمین یا در آسمان جویم

چگونه ره بتو یابم کجا نشان جویم

در آسمان بفروغ تو اختری نبود

ترا چگونه در این تیره خاکدان جویم

نه مردمیست کزین سفله مردمت دانم

خطاست چون تو کسی را ز ناکسان جویم

تو برکناری از این ناکسان که خار و خسند

تو را میانه گلهای بوستان جویم

میان باغ چون پروانه هر گلی بویم

ببوی آنکه گلی چون تو زآن میان جویم

سفر بزورق سیمین مه کنم آغاز

تو را به پهنه این چرخ بیکران جویم

سراغ کوی ترا از فرشتگان گیرم

نشان پای تو در کهکشان جویم

ترا ز خنده شادی فزای صبح بهار

تو را ز حالت حزن آور خزان جویم

به تیره شب ز رصدگاه شوق و بام امید

تو را ز پرتو تابنده اختران جویم

تو را ز سرخی آن خون که شامگه خورشید

ز دیده ریخت بدامان آسمان جویم

گهت ز خنده گل صبحدم بطرف چمن

گهت ز نغمه مرغان نغمه خوان جویم

گهت ز آه ستمدیده گه ز اشک یتیم

گهت ز ناله زنجور ناتوان جویم

گه از رمیده غزالی ز جفت مانده جدا

گهت ز مرغک گم کرده آشیان جویم

گهت ز گریه مینا گهی ز خنده جام

گهت ز نشئه که در می بُد نهان جویم

گهت ز آه که از دل برآرم از سر سوز

گهت ز اشک که دارم برخ روان جویم

گهت از آن سخن دلنشین جان پرور

که آمد از دل پرسوز بر زبان جویم

تو را بیاد من آرد بباغ خنده گل

نشان چون تو گلی را ز باغبان جویم

جهان آب و گِل از چون تو دلنواز تهی است

مگر نشان تو را در جهان جان جویم

ندیده روی تو ترسم مرا سرآید عمر

ز بیم جان نبُود کز اجل امان جویم

من آن نیم که بهر دلبری سپارم دل

از آن تست دلم چون تو دلستان جویم

بهر گلی نتوان عشق باخت چون بلبل

گلی چو روی تو در گلشن جهان جویم

من آرزوی تو دارم زهی خیال باطل

رسیده جان بلب و عمر جاودان جویم

شوم نسیم و گل افشان کنم گذرگه تو

بهر کجا گل و نسرین و ارغوان جویم

مهر ماه 1318

--

---
‏این پیام را به خاطر این دریافت کردید که برای مبحثی در گروه «دوستان راديو گلها» در Google Group ثبت‌نام شده‌اید.
جهت لغو اشتراک از این گروه و قطع دریافت ایمیل از آن، ایمیلی به friends-of-radio-golha+unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
برای گزینه‌های بیشتر از https://groups.google.com/d/optout بازدید کنید.