استاد ژاله اصفهانی////////////////////////

شاد بودن هنر است/بشکفد بارِدگر لاله ی رنگين مُراد/غنچه ی سرخِ فروبسته ی دل باز شود/من نگويم که بهاری که گذشت آيد باز،/روزگارِ ی که به سر آمده آغاز شود/روزگارِ دگری است/و بهارانِ دگر/شاد بودن هنر است،/شاد کردن هنرِ والاتر !/ليک هرگز، نپسنديم به خويش/که چون يک شکلک بي جان شب و روز/بي خبر از همه خندان باشيم/بي غمی عيبِ بزرگيست/که دور از ما باد !/کاشکی آيينه يی بود/درون بين که در او/خويش را مي ديديم/آنچه پنهان بود از آيينه ها ؛ مي ديديم،/مي شديم آگه از آن/نيرویِ پاک نهاد،/که به ما/زيستن آموزد و جاويدشدن/پيکِ پيروزی و اميد شدن/شاد بودن هنر است/گر به شادیِ تو دلهای دگر باشد شاد./زندگی صحنه ی يکتای هنرمندیِ ماست،/هرکسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود/صحنه پيوسته به جاست/خُرم آن نغمه که مردم بسپارند به ياد. 


(بانو استاد ژاله اصفهانی)

"مستانه سلطانی" اولین شعرش را در هفت سالگی سرود و در سیزده سالگی نام خود را به ژاله تغییر داد . وی در سال ۱۳۲۳ در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت. نخستین مجموعه شعرش با عنوان گل‌های خود رو را در دوران دانشجویی در سن ۲۲ سالگی منتشر کرد. سپس مدرک لیسانس در رشته ادبیات فارسی را از دانشگاه آذربایجان (Azerbaijan State` University) اتخاذ نمود. و در سال ۱۳۴۰ در مسکو از دانشگاه لامانوسوف مدرک دکترا گرفت. و به مدت بیست سال در (Maxim Gorky International Academy of Literature)به تحقیق پرداخت. 
"بانو ژاله اصفهانی "بعد از پروین اعتصامی اولین زنی بود که کتاب شعرش را به چاپ رساند. 
شصت سال پیش در نخستین کنگره نویسندگان ایران به ریاست ملک‌الشعرای بهار و با شرکت فروزانفر و صادق هدایت و بسیاری دیگر، 
"بانو ژالهٔ اصفهانی "به عنوان یک زن شاعر یکی از شرکت‌کنندگان در این کنگره بود.در ژوئن ۲۰۰۲ در کنفرانس سالانه بنیاد پژوهشهای زنان که در کلرادو برگزار شد، "استاد ژاله اصفهانی "به عنوان زن برگزیده سال انتخاب شد.

"استاد ژاله اصفهانی" دوازده مجموعه شعر منتشر نمود که مهمترین آنها عبارتند از: «زنده رود»(۱۳۴۴- مسکو)، البرز بی شکست (۱۳۶۲-لندن)، خروش خاموشی (۱۳۷۰-لندن). 
دکتر ژاله اصفهانی به دلیل روح اشعارش به شاعر امید معروف بود؛نام مجموعه اشعارش: 
گل‌های خود رو، تهران، ۱۳۲۴/زنده رود، مسکو، ۱۳۴۴/زنده رود، چاپ دوم، تهران، ۱۳۵۸/کشتی کبود، تاجیکستان، ۱۳۵۷/نقش جهان، مسکو، ۱۳۵۹/اگر هزارقلم داشتم، تهران، ۱۳۶۰/البرز بی شکست، لندن، ۱۳۶۲/البرز بی شکست، چاپ دوم، واشینگتن، ۱۳۶۵/ای باد شرطه، لندن، ۱۳۶۵/خروش خاموشی، سوئد، ۱۳۷۱/سرود جنگل، لندن، ۱۳۷۲/ترنم پرواز، لندن، ۱۳۷۵/موج در موج، تهران، ۱۳۷۶ 
مجموعه‌ای از شعرهای او در سال ۱۳۴۴ با عنوان زنده رود در مسکو منتشر شد.و همچنین گزیده‌ای از اشعار او هم با نام پرندگان مهاجر (Migrating Birds) به زبان انگلیسی انتشار یافته‌است. 
سایر آثارش: 
نیما یوشیج: پدر شعر نو+عارف قزوینی: شعر و موسیقی مبارزش+هر گل بویی دارد: ترجمه اشعار خارجی به فارسی، لندن ۱۳۶۵+ترجمه چند نمایشنامه از زبان آذری+آثار تحقیقی و تطبیقی در باره شعر معاصر ایران، افغانستان و تاجیکستان+سایه‌های سال، خاطرات.

--

---
‏این پیام را به خاطر این دریافت کردید که برای مبحثی در گروه «دوستان راديو گلها» در Google Group ثبت‌نام شده‌اید.
جهت لغو اشتراک از این گروه و قطع دریافت ایمیل از آن، ایمیلی به friends-of-radio-golha+unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
برای گزینه‌های بیشتر از https://groups.google.com/d/optout بازدید کنید.