Sent to you by Saeed via Google Reader:
نوآوری و پیدایش گرایش‌های مختلف در موسیقی سنتی ایران، از دیرباز وجود داشته است. گاه به‌گاه خوانندگان یا نوازندگانی پیدا شده‌اند که پای خود را به آهستگی از قفس سنت بیرون گذاشته‌اند تا مخاطبان خسته را از یکنواختی بیرون آورند. حتی محمدرضا شجریان و شهرام ناظری هم در سال‌های اخیر جست‌وجوهایی برای ایجاد تنوع در برنامه‌های خود به‌وجود آورده‌اند.
در این میان گروه موسیقی «مستان» و خواننده‌ی آن‌ها «پرواز همای» را شاید بتوان جوان‌ترین پویندگان این راه به حساب آورد. نوآوری در نحوه‌ی اجرای برنامه‌ها، استفاده از نوازندگان جوان و توانمند، تکنوازی و صدای گوش‌نواز و گرم خواننده- پرواز همای- و انتخاب سروده‌ها که حال و هوای امروزی ایران را دارند، باعث شده است تا این گروه هواداران بسیاری در ایران و خارج از ایران به دست آورند.
کنسرت پاریس گروه مستان
گروه مستان و همای، به‌دعوت انتشارات خاوران در تور اروپایی خود به پاریس آمد و با استقبال بی‌سابقه‌ی ایرانیان این شهر روبه‌رو شد. تماشاگران با کف‌زدن‌های پی‌درپی، در طول مدت‌زمان کنسرت، این گروه را تشویق می‌کردند.
در پایان کنسرت گروه مستان و همای در پاریس، گفت‌وگوی کوتاهی داشتم با پرواز همای، خواننده، آهنگساز و شاعر گروه مستان. ابتدا از شیوهی کار او و گروه مستان و نوآوری‌هایی که انجام داده‌اند پرسیدم:
پرواز همای: این شیوه‌ای است تقریباً بر پایه‌ی موسیقی ایرانی و گذشتگان و استادانی که داشتیم. شیوهی نوازندگان دوست جدیدمان در همین گروه که ناخودآگاه حسی این چنینی بوجود می‌آید. با توجه به سروده‌ها و استادان دیگر این شرایط بوجود می‌آید.
پرواز همای
همین سروده‌ها که گفتید، بیش‌تر از چه کسی هستند؟
بیش‌تر از خودم است، اما همه‌اش نه. پانزده درصد از دیگران، نود درصد یا هشتاد درصد از خودم هستند.
شعرها تا حدودی با حال و هوای امروز ایران هماهنگ هستند. می‌بینیم که هرچند لحظه، یک‌باره علاقه‌مندان حاضر در سالن، احساسات‌شان را به‌نوعی نشان می‌دهند. این شعرها در چه موقعیت و به‌چه انگیزه‌ای سروده شده‌اند؟
گروه موسیقی مستان
همه‌ی هنرمندان با توجه به شرایط اجتماعی که در آن حضور دارند، از خودشان احساساتی بروز می‌دهند یا نوع گرایش خودشان را به آن سمت می‌برند. ما هم این طور هستیم و با توجه به احساسات درونی خودمان این کارها را ساخته و آماده کرده‌ایم که جز پیام صلح و دوستی و آرامش برای خودمان و برای هم‌میهنان عزیزمان چیز دیگری ندارد.
به‌نظر شما هنرمند باید نسبت به جامعه‌اش متعهد باشد؟
صددرصد. ما هم جزو آن هنرمندانی هستیم که خیلی متعهدیم. ما حدود پانزده کنسرت تا الان اجرا کرده‌ایم و حدود پنج‌تای دیگر آن باقی مانده که درواقع پایان تور است و بعد به ایران برمی‌گردیم.
کجا بیش‌تر از همه مورد استقبال قرار گرفتید؟
همه جا. مثلاً در همین پاریس. همه همین‌طور به ما محبت داشتند. امشب هم شور و حال بسیار خوبی در هنگام برگزاری برنامه‌ی ما در پاریس بود.
شما در ابتدای کنسرت مطرح کردید که سال پیش قرار بود به پاریس بیایید، ولی نشد!
بله، متأسفانه به‌دلیل مناسب نبودن سالن نتوانستیم بیاییم. ولی خوشحالیم که امروز در خدمت شما هستیم.
خودتان از کنسرت امشب راضی بودید؟
بله خیلی راضی بودم؛ هم از برگزارکنندگان و هم از دوستان و هنرمندان.
و از تماشاگران؟
من از همه سپاسگزاری می‌کنم. هم از شما، هم از رادیوی شما و هم از تمام هم‌میهنان عزیزمان که در این برنامه شرکت کردند.
پس از گفت‌وگو با پرواز همای، از سعید شنبه‌زاده، موسیقی‌دان بوشهری که اکنون در فرانسه چهره‌ی شناخته‌شده‌ای است و از تماشاگران این برنامه بود، نظرش را درباره‌ی شیوهی کار گروه مستان پرسیدم: «در این گروه، موزیسین‌های بسیار برجسته‌ای حضور داشتند. ازجمله آقای سینا جهان‌آبادی که نوازنده‌ی کمانچه است و با خوانندگان بزرگ ایرانی، با خوانندگان موسیقی کلاسیک ایران کار می‌کنند.
مانند آقای شجریان و آقای ناظری. هم‌چنین آقای پاشا هنجنی بودند که نوازنده‌ی نی هستند و کارشان بسیار قوی است و در خیلی از آثار خوب حضور داشته‌اند. این نوع کار هم به هر صورت کاری بدیع بود. کاری بود که بسیار تصویری بود. کاری تلفیقی از شعر و موسیقی بود. بسیار زیبا بود و من هم بسیار لذت بردم. بسیار پرتحرک بود. بسیار موفق بودند. امیدوارم که بیش از این‌ها موفق باشند. بسیار جالب بود.»
و خود شعرها هم تا حدودی با کنایه و ایما و اشاره همراه بود و ...
اشعار به‌هر صورت کمی صریح‌تر بود. چیزی که برای من به‌عنوان موزیسین خیلی بیش‌تر جالب بود، این بود که هرکدام‌شان به‌صورت مجزا تکنوازی داشتند و می‌توانستند جدا از گروه خودشان را نشان دهند. به‌هر صورت شعرها هم شعرهایی بود که با حال و هوای امروز ایران نزدیک بودند و خیلی زیاد به دل مردم می‌نشستند.
***
در زمان استراحت میان دو نیمه‌ی برنامه‌ی کنسرت، دو نوجوان نه یا ده‌ساله که پسران حمید دانشور، هنرمند تئاتر و سینما بوده‌اند، همراه مادرشان به‌میان اعضای گروه کنسرت آمدند و گفتند که از دوستداران صدای خواننده‌ی گروه هستند. آن‌ها یکی از آهنگ‌های پرواز همای را خواندند. این نویدی برای ارتباط نوجوانان و جوانان امروزی با موسیقی سنتی ایرانی بود.
حرف آخر این که پرواز همای در ترانه‌ها و سروده‌هایش می‌خواهد ضمن ارتباط با تماشاگر، در آن‌ها تحرک و تلاش ایجاد کند. در ترانه‌ی «مرغ سحر»، او می‌خواهد نسل جوان امروز را به طرفی سوق دهد که امید به فردای روشن ایران داشته باشند:
مرغ سحر ناله سر مکن
دیدگان خسته تر مکن
ما ز آه و ناله خسته‌ایم
ما غمین و دل شکسته‌ایم
گوش‌مان ز ناله کر مکن
ناله سر مکن ناله سر مکن
نغمه‌های شادمانه خوان
صد سرود جاودانه خوان
با نوای عاشقانه خوان
عمر مانده را چنین هدر مکن
ناله سر مکن ناله سر مکن
ظلم ظالمان همیشه هست
جرم مجرمان همیشه هست
مکر روبهان همیشه هست
بر دهان ظالمان بزن
از گناهشان گذر مکن
ناله سر مکن ناله سر مکن
صورت ار به سیلی‌ات چو خون کنم
به که راز خود ز دل برون کنم
پیش دشمنان گلایه چون کنی
دشمنان خویش را خبر مکن
ناله سر مکن ناله سر مکن
Things you can do from here:
- Subscribe to Radio Zamaneh using Google Reader
- Get started using Google Reader to easily keep up with all your favorite sites
No comments:
Post a Comment