به تمام مادرانی که هستند و نثار روح آنهایی که نیستند!

----- F

دلم می خواهد برگردم به روزهای کودکی !

 

روزهایی که  آغوش مادر پایان همه دلهره ها بود.

روزهایی که لالایی مادر زلال ترین آواز دنیا بود.

روزهایی که با ترس ادای مادر بودن را در می آوردم و و تق تق صدای نوک تیزترین و بلندترین کفشهای مادر از صدای قهقه من بلند تر بود.

روزهایی که زیباترین رنگ دنیا  قرمز ترین رژ لب مادر بود که همیشه نمی دانم چطور لابلای خرت و پرتهای من پیدا می شد.

روزهایی که مسئولیت  مادربودن تنها به چای خیالی قوری کوچک میان اسباب بازی هایم ختم می شد و آن پخت و پز و سفره  خیالی چه طعم آسمانی داشت.  

.

.

.

کجاست مادر کجاست گهواره من !