Fw: آزاد زي بشر

شلاق شب بر پيكر  برهنه يك نيم دشت داغ  بيداد ميكند باران آفتاب در عمق تفته شنهاي نيمروز در اوج اقتدار بلورين ماهتاب  تبخير گشته است وان تيرهاي گدازان ساحل مغرب كز تركش غروب راهي به سوي قلب ملائك گشوده بود در انجماد ظلمت شب بر هاله هاي منعقد خون نشسته است شب بر تمامي خطه خورشيد چيره است هنگامه اي به پاست هاروت ميخزد ماروت در خفاست انسان سقوط كرد آدم به زير پاست بر آبگينه فرات نقاشي با رنگ سرخ رمز بقا را كشيده است آغوش استخواني صحراي كربلا هفتاد راهنما را به خود فشرده است هفتاد اضطراب هفتاد التهاب هفتاد انقلاب هفتاد مظهر انسان راستين  فرياد ميزنند آزاد زي بشر آزاد زي بشر