با درود بر ناصر فروغی نازنین،
غزل آواز از استاد "باستانی پاریزی" است. برنامه‌ای را که شما ارزانی داشته‌اید برنگرفتم، اما تا آنجا که به یاد دارم، زنده‌یاد "محمودی خوانساری" پیش از آغاز آواز، نام سراینده را – نه چندان روشن- گفته بود. باری، دیگر ابیات غزل تا آنجا که خوانده‌ام چنین است:
باز شب آمد و شد اول بیداریها من و سودای دل وفکر گرفتاریها
شب خیالات و همه روز تکاپوی حیات خسته شد جان و تنم زین همه تکراریها
در میان دو عدم این دو قدم راه چه بود که کشیدیم در این مرحله بس خواریها
دلخوشیها چو سرابم سوی خود برد ولی حیف از آن کوشش و طی کردن دشواریها
نوجوانی به هوس رفت و از آن بر جا ماند تنگی سینه و کم‌خوابی و بیماریها
سرگذشتی گنه‌آلود و حیاتی مغشوش خاطراتی سیه از ضبط خطاکاریها
کورسویی نزد آخر به حیات ابدی شمع جانم که فدا شد به وفاداریها
منت‌پذیر، سیامک کسروی --- On Sun, 11/28/10, nasser foroughi <nasserforoughi@yahoo.com> wrote:
|
Monday, November 29, 2010
Re: اجرای برنامه خصوصی (خوانساری - بدیعی
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment