محاصره اصفهان

صفحه 29 همشهري مورخه دوشنبه 17 خرداد 1389
وقتي لشگريان محمود افغان يكي از شهرهاي ايران (اصفهان) را محاصره كردند
بهاي مواد غذايي تا پايان ارديبهشت ماه مناسب بود. در خردادماه اندكي
گرانتر شد اما باز هم قابل تحمل بود. مردم آن شهر در ماههاي تير و مرداد
مجبور شدند از گوشت قاطر اسب و الاغ تغذيه كنند اما از پس گوشتي در بازار
ديده نشد و در پايان اين دوره هر شقه گوشت اسب بر هزار سكه بالغ شد. در
ماههاي شهريور و مهر به خوردن سك و گربه قناعت شده و چندان خوردند كه نسل
اين حيوانات منقرض شد. در اين اوضاع شخصي تعريف مي كرد كه زني را ديدم كه
گربه اي را گرفته بود و مي خواست خفه كند و گربه تلاش ميكرد از دست او
فرار كند اما زن خطاب به حيوان مي گفت: كه كوشش تو بي نتيجه است و من تو
را خواهم خورد.
در مهرماه, گندم ناياب و در فاصله يك ماه بهاي نان دو برابر شد برگ و
پوست درختان را وزن كرده مي فروختند حتي ريشه خشك شده درختان را نيز آرد
كرده با جو مخلوط و از آن نان درست مي كردند. چرم كفش هاي كهنه را در آب
جوشانده مي خوردند و مدت زماني اين يكي از غذاهاي رايج مردم آن شهر بود.
از آن پس نوبت به خوردن گوشت گوشت انسان رسيد. كوچه ها پر از اجساد
مردگان بود و برخي در خفا گوشت آن ها را بريده مي خوردند. وضع شهر درآن
زمان چنان وخيم بود كه مردم مجبور بودند از روي اجساد در حال متلاشي شدن
عبور كنند. گفته شده كه تا يك سال بعد هم آب رود مركز شهر قابل استفاده
نبود....(سقوط به روايت كروسينسكي, باز نويسي سيد جواد طباطبايي)