سروی و بیدی، بر لب جویی - بانو مرضیه

---

سروی و بیدی، بر لب جویی، گرم سخن بودند
بی خبر از خود، هر چه تو گویی، چون دل من بودند

سرو خود آرا، مست و طرب زا،  بر سر ناز آمد
بیـد كـهـن را، دیـد و بـگفـتا، كـز تـو چـه بـاز آمد

من كه تو بینی سركش و سبزم،

شاهد گـلشـن ایجـادم، مـسـت غـرورم و آزادم من

كـرده به قـامـت شـور قیامت،
پیكـر خـرم و آزادم، غرق سرورم و دل شـادم من

آسیب خزان هرگز، كی برگ و برم ریزد
گـر برف زمستان ها، یكجا به سـرم ریزد

چون پیری، كه دهد پندی، به سخن بید آمد

من آشفته سر ای جوان جهان دیده ام
ز من بشنو كه دلسردی خزان دیده ام
ز گشت زمان چه دانی

تـو را هرگز كسی سایه ای نبیند به بـر
كه بگذارد خسی یا گلی در آن سایه سر
چه حاصل ز سرگرانی

اگـر افـتاده حـالـم
وگـر بشكسته بالم
هـمـیـن بــس مرا
كـه هـركـس مرا

بخواند به سایبانی

سـروی و بیـدی بـر لب جویی گـرم سـخـن بودند
بی خبر از خود هر چه تو گویی چون دل من بودند

 بانو مرضیه


حجم: 2.4 مگابایت        دانلود

پایدار باشید - امیر پارسا مقدم

---