ساعت سکوت مقدّس

 

نهیب                                در سرزمین چشمها وچشمه ها زیستن                                    و تکدّی در نوانخانه های حقیر                      در سرزمین آوازها و پنجره ها زیستن                              عبور از کوچه های کتک خورده        ......و سکوت در هیاهوی کودکان گرسنه                      در سرزمین خونها و خشمها زیستن                               و گم شدن در آسمانی کوچک        از سفالینه های شکسته                               .....وزیستن در سرگردانی                              نه , مرا سر اندیشیدن نیست                                         ! اندیشه های لجوج                     از مدار سماجت در گذرید               فراخور من گوری است به تنگی زهدان با زیور زخم و خنجر و خون                 آی اندیشه های پریشان ! در گذرید                     زهدان سرزمین من این جاست                      و مرا زایشی بدقلق در راهست                 ......قابله را گو به کار خود باشد   محمد علی - م