در ساعت سکوت مقدس

 

در زیر سقف سکوت                                          در زیر سقف سکوت                               بر خوان نان وخون و خشم و خشاب                                                         می تپد دل من                                                   و عطوفت دندان را                                        باور نمی کند                                                       آه ای امید دور                                          ! ای یقین قریب                                               در زیر سقف سکوت                                               آنچه به تاراج می رود                                        عشقی است                               که از بکارتش                     مسیح می روید با دندان قروچه ی خشم                                                    ! آه ای امید دور                                                    گرمای گونه ی تو                             یادگار سیلی سالوس است               که رخسار مادرت آن را            در شستشوی اشک      از یاد برده است                                                  ! آه ای یقین قریب                                                در زیر سقف سکوت                                                سوداگران سفلیسی                              رخصت دیدار آفتاب را                            قیمت نهاده اند                                                   وتپشهای دل را                                    در قاب تفتیش                            شماره می کنند                                                    آه ای امید دور                                     ! ای یقین قریب                                           بر سقف ستبر سکوت                                باران باش                           بر سفره های خون وخشم و خشاب                هجوم سواران باش                 محمدعلی - م