در دولت

در دولت آمدم بر درت اي ماه و تو در خانه نبودي باز هم بر من مسكين در دولت نگشودي رفته بودي نكند باز به دنبال رقيبم يا پي ساده دلي چون من دلسوخته بودي آمدم تا به نگاهي ز دلم درد بكاهي در به رويم نگشودي و تب عشق فزودي من نخفتم شب ازين غصه كه اي ماه كجايي غافل از آنكه تو اين قصه شنودي و غنودي آنچنان گوش تو پر بود ز آواز رقيبان كه دگر ناله ي اين ساز شكسته نشنودي گوهر دل كه نهان داشته بودم ز نظرها اين تو بودي كه بدان چشم نظرباز ربودي كوي دلبر تو بسي دوري و اي وصل تو ديري عمر عاشق تو عجب كوته و اي هجر تو زودي گرچه اي دل به جهان بذر وفا كاشتي اما خود ازين مزرعه جز حسرت و حرمان ندرودي باز هم مشك فشان گشته صبا دفتر شعرت مگر از عشق غزالي غزلي تازه سرودي   www.ghazalfam.blogfa.com علیرضا صبای تبریزی