درویش امیر حیاتی

 هیچ اگر سایه پذیرد ما همان سایه ی هیچیم

درود بر دوستان

بیست چهارم بهمن ماه مصادف است با غروب غم انگیز  درویش امیر حیاتی سراینده ونوازنده اهنگ ماندگار  علی گویم علی جویم وپیر ومراد استاد زنده یاد خلیل عالی نژاد

درویش امیر حیاتی در سال 1300 در شهر  صحنه کرمانشاه ، پا به عرصه وجود گذاشت ، و از 12 سالگی با کسب فیض از محضر پدر بزرگوارش علی قلی حیاتی نوازندگی ساز تنبور را اغاز نمود وپس از ان از محضر سید نصرالدین جیحون ابادی سالها بهره برد

در سال 1339 به دعوت مسئولان وقت رادیو ایران ،  اهنگ ماندگار (علی گویم  علی جویم ) را در برنامه گلهای جاویدان شماره  137و چند اهنگ دیگر را اجرا وضبط نمود که این امر باعث گردید ساز تنبور به خارج از منطقه کرمانشاهان شناسانده شود

تنبور خاص او به ندا الحق موسوم است  که  کاسه ای طنینی به مراتب بزرگتر از سایر تنبور هاست

درویش امیر حیاتی در سرودن شعرهای کردی وفارسی نیز صاحب ذوق بود

درویش امیر حیاتی اولین تنبور  نوازی است که توانست  اشعار فارسی را بر قطعات ساز تنبور اجرا کند

 درویش امیر حیاتی  سرانجام در 24 بهمن ماه سال 1384 چهره در نقاب خاک کشید 

خوشا انانکه بار دوستی را   کشیدند و نرجیدند  و رفتند

 

من از انکه گردم به مستی هلاک  به ایین مستان بریدم به خاک

درود به روانش  و  یادش گرامی