محبت

ای خالق هر قصه من اين منو اين تو

بر ساز دلم زخمه بزن اين منو اين تو

هر لحظه جدا از تو برام ماهی و سالی

با هر نفسم داد ميزنم جای تو خالی

 

منم عاشق ناز تو كشيدن

بخاطر تو از همه بريدن تنها تو رو ديدن

منم عاشق انتظار كشيدن

صدای پا تو از كوچه شنيدن تنها تو رو ديدن

 

تو اون ابر بلندی كه دستات شفای شوره زاره

تو اون ساحل نوری كه هر موج به تو سجده مياره

تو فصل سبز عشقی كه هرگل بهارو از تو داره

اگه نوازش تو نباشه گل گلخونه خاره

 

تو آخرين كلامی كه شاعر تو هر غزل مياره

بدون تو خدا هم تو شعراش ديگه غزل نداره

بمون كه شوكت عشق بمونه كه قصه گوی عشقی

نگو كه حرمت عشق شكسته تو آبروی عشقی