دلـم خـــرّم بــه ديـــــدار مـعــلـم که گـل چيــنم ز گـلــزار معلم
صفــــای گلـــشن دانش، مپنـدار که باشـــــد غير پنــــدار معلم
جهــــان، راه تمــدن در نپيـمـود مگــر با سعــی بسيار معلم
سپــاه جهل می‌تازد که خــواهد زوال رونــق کــــــــار معلم
جهــانِ معرفـت خــالـی مبــــادا دمی از عشق ســرشار معلم
کجا از خاطــــرم گـردد فراموش تبـــــسم هـای پـــــر بار معلم
ز عهد خردی ام ماندست در ياد سخن هــــای گهــــــربار معلم
مرا از گمرهی او برحذرداشـت زهــی وجـــدان هشـــيار معلم
ضميرم را به دانش کـرد بيــدار زبــان و چشـــم بيـــــدار معلم
مرنج ازتندی‌اش زيراکه همچون گل وخـــار اسـت رفتار معلم
پذيرا شو به جان پرخاش وی را که گلها بر‌دهد خـار معلم
زهـی ̃انـان که پــاس او بـدارند خوشاآن کس‌که شـديار معلم
اگـر دانش چـراغ راه ما گشـت نبـــــودی جـــــز ز انـــوار معلم
چو او مارا ز‌نادانی نگه‌داشــت خدا باشد نگــــــــــــــهدار معلم
نمی خواهــم ببينم تا که هـــستم غبـــــار غـم به رخــسار معلم
گرامـی داشتيـم اين روز را مـا بــه پاس کـــار دشـــــوار معلم
سپاست می گـزاريم ای معلم
به گــردونت بر̃اريــم ای معلم
کـريم زيّـانـی(راهی)
با درود بر یاران گلهاتعدادی از دوستان عزیزم نام شاعر شعر ارسالی را خواسته بودند . به احتمال قوی شاعر ، آقای محمد علی حریری جهرمی ،معلم پر مهر جنوبی کشورمان هستند .متن کامل شعر برای دوستان ارسا ل میگردد.اولین روز دبستان بازگرد
کودکی ها شاد وخندان بازگرد
بازگرد ای خاطرات کودکی
برسوار اسبهای چوبکی
خاطرات کودکی زیباترند
یادگاران کهن ماناترند
درسهای سال اول ساده بود
آب را بابا به سارا داده بود
درس پند آموز روباه وخروس
روبه مکارو دزد وچاپلوس
روز مهمانی کوکب خانم است
سفره پر از بوی نان گندم است
کاکلی گنجشککی باهوش بود
فیل نادانی برایش موش بود
باوجود سوزو سرمای شدید
ریز علی پیراهن از تن می درید
تا درون نیمکت جا می شدیم
ما پر از تصمیم کبری می شدیم
پاک کن هایی ز پاکی داشتیم
یک تراش سرخ لاکی داشتیم
کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت
دوشمان از حلقه هایش درد داشت
گرمی دستانمان از آه بود
برگ دفتر ها به رنگ کاه بود
همکلاسی های درد ورنج وکار
بچه های جامه های وصله دار
بچه های دکه سیگار سرد
کودکان کوچک اما مرد مرد
کاش هرگز زنگ تفریحی نبود
جمع بودن بود وتفریقی نبود
کاش میشد باز کوچک می شدیم
لااقل یک روز کودک می شدیم
یاد ان آموزگار ساده پوش
یاد آن گچها که بودش روی دوش
ای دبستانی ترین احساس من
بازگرد این مشقها را خط بزن
درسهای سال اول ساده بود
آب را بابا به سارا داده بود
درس پند اموز روباه وخروس
روبه مکارو دزد وچاپلوس
روز مهمانی کوکب خانم است
سفره پر از بوی نان گندم است
کاکلی گنجشککی باهوش بود
فیل نادانی برایش موش بود
باوجود سوزو سرمای شدید
ریز علی پیراهن از تن می درید
تا درون نیمکت جا می شدیم
ما پر از تصمیم کبری می شدیم
پاک کن هایی ز پاکی داشتیم
یک تراش سرخ لاکی داشتیم
کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت
دوشمان از حلقه هایش درد داشت
گرمی دستانمان از آه بود
برگ دفتر ها به رنگ کاه بود
همکلاسی های درد ورنج وکار
بچه های جامه های وصله دار
بچه های دکه سیگار سرد
کودکان کوچک اما مرد مرد
کاش هرگز زنگ تفریحی نبود
جمع بودن بود وتفریقی نبود
کاش میشد باز کوچک می شدیم
لااقل یک روز کودک می شدیم
یاد ان آموزگار ساده پوش
یاد آن گچها که بودش روی دوش
ای دبستانی ترین احساس من
بازگرد این مشقها را خط بزن
No comments:
Post a Comment