بی تو دستم بوی سرما می دهد

سلام من رو از تهران پایتخت ایران پذیرا باشید... این شعر را تقدیم میکنم به تمام دوستانی که از من شعر درخواست کرده بودند و به خصوص خانم مینو نیک سخن : بی تو دستم بوی سرما می دهد در نگاهم خستگی جا می دهد در میان باورم با رنگ زرد رنگ پاییز مصفّا می دهد  بی تو تنهایی پر از بغض بلاست بی تو تنهایی ما بی انتهاست بی تو اینجا هر غروب و هر سحر قصه های غصه های آشناست  بی تو اینجا نیست مهتابی دگر بی تو اینجا شب شده محو سحر بی خبر از ناله های نیمه شب می رود از کوچه باغم بی خبر بی تو اینجا بر خیال بی کسی دشت ها پر گشته از دلواپسی لحظه ها مدهوش شهر آرزو تا که شاید تو بفریادش رسی  بی تو فریاد انالحق می زنیم غرق تکرار مکدر می شویم بوی کاه گل می نوازد سینه ها می زند آتش به داغ ما نسیم  بی تو اینجا قافیه گویی کم است التهاب سینه هاغرق غم است بی تو اینجا هم بلور زندگی شرجی و غرق هوای ماتم است نسیم.تهران