شجريان
به ياد بود زاد روز استاد شجريان
جان به جام ِمي فكند ، اين نغمه خوان
بيش از اين رامم نشد اين واژگان
او سخن از گونه اي ديگر سروش
زان سپهر و نغمه اي از كهكشان
آن سياووش هيزم آتش پريد
اين سياووش ميزند آتش به جان
زنده گردانيد ه او هر چامه اي
چامه گو ها آرزوها زان دهان
مي همي گرديده ، در جامش كهن
مستي مستان فزوده ، رامش رامشگران
رامش است آواي او ، چونان ني
ساز دل او مينوازد خوش زبان
هستي ما رام و خوش كامي فزود
او همي تيمار دل ، آرام جان
مام ميهن خوش بزادست گوهري
بانگ فرهنگ است خواند از نهان
گر سيامك از سياوش چامه گفت
اين گدا و او همي چون خسروان
"سيامك بديعي" آغازين روزپاييز 90
No comments:
Post a Comment