احمد انوشه،نوازنده چیره دست نی که با بسیاری از خواندگان پیشکسوت
همکاری داشته،ترانه‌ای از زنده یاد عماد رام را به همراه دخترش شهرزاد
اجرا می‌کند.آرتین
بصورت تصویری
http://www.youtube.com/watch?v=CzkjPBmmU8g
http://www.4shared.com/video/2WbbSo9D/BeyadeEmadRam_mpeg4.html
http://www.mediafire.com/?kpguy6mqdchz2il
بصورت صوتی
http://www.4shared.com/audio/Zds1ftkK/ShahrzadAhmad_AnosheBe_Yade_Em.html
http://www.mediafire.com/?h4qa7ur1fafp1xx
---------
http://radio-golha.mihanblog.com/post/386
----
سلام دوستان عزیز
ایا کسی میداند گتهای 560 با همکاری خوانساری و مهستی در چه دستگاهی
است؟؟
با مهر فراوان
سعید
On 10/30/11, hossein azarafza <honar_aria@yahoo.com> wrote:
> درود به عزيزان گروه گلها به خصوص دوست عزيزم محمد ضيا
> متاسفانه ما فقط يه هنرمند داريم اونم استاد شجريان ديگه بيخيال بقيه البته اين
> طرز فكر را استاد شجريان از 32 سال پيش در اين كشور باب كرد اين مطلب را هم
> بگويم من مخالف استاد نيستم ولي هميشه ميداني اين مطلب را ميگويم كه شجريان هم
> از كنارگيري ديگر بزرگان به خوبي استفاده كرد و خودش را مطرح كرد
> ارادتمند - حسين آذرافزا
>
> ----- Forwarded Message -----
> From: mohammad reza ziaee <mrz1352@yahoo.com>
> To: "friends-of-radio-golha@googlegroups.com"
> <friends-of-radio-golha@googlegroups.com>
> Sent: Friday, October 28, 2011 10:55 AM
> Subject: Fw: یاد آر ز شمع مرده یاد آر
>
>
>
>
> ----- Forwarded Message -----
> From: mohammad reza ziaee <mrz1352@yahoo.com>
> To: "friends-of-radio-golha@googlegroups.com"
> <friends-of-radio-golha@googlegroups.com>
> Sent: Thursday, October 27, 2011 10:06 PM
> Subject: Fw: گوگوش و استاد شجریان
>
>
> به نام یزدان پاک آفرین
>
>
> درود بر یاران گلها
>
> کاشکی صاحب هنر را این گروه مرده دوست
> در زمان زنده بودن مرده مِی پنداشتند
>
> ادب حکم می کند در زمانی که همه عزیزان از جناب آقای شجریان یاد می کنند و دائم
> آثار ایشان را ارسال می نمایند حالی هم از دیگر اساتید و موسیقی دانهای به ظاهر
> زنده کشورمان جویا شویم و حداقل
> اصالت آثار رادیو گلها که به نوازندگان و خوانندگان آنان می باشد را، حفظ
> نماییم.
> متاسفانه کسی از حال استاد جلیل شهناز خبری ندارد و یا از استاد مسلم و
> موسیقیدان برجسته قرن بیستم جناب آقای سید حسن کسایی و یا استاد دانشگاه و
> شاگرد ( برجسته تحقیقات تئوری موسیقی کشورمان ) زنده یاد ابوالحسن صبا، جناب
> اقای دکتر ساسان سپنتا که به طور حتم نه خیلی از عزیزان ایشان را می شناسند و
> نه حتی صدای نواختن ویولون ایشان را شنیده اند .
> جای بسی تاسف و افسوس است که فقط آرشیو آثار عزیزان گران قدر را جمع آوری
> نماییم ولی از احوال خالق آنها هیچ ندانیم. استادان کسایی و شهناز در بستر
> بیمای هستند و دیگر عزیزان هم در نا کجا آباد بلاد فرنگ.
> به قول زنده یاد ملک الشعرای بهار:
> یاد آر ز شمع مرده یاد آر
>
>
> امید است به غیر از من اصفهانی که در جوار این بزرگ مردان هستم دیگر عزیزان هم
> خبری از هنرمندان و نوازندگان شهر و استان خود به گروه اعلام نمایند تا حداقل
> گروهی تشکیل شود و برای عیادت و احوال پرسی به رسم این دیار کهن ایران آریایی
> انجام گردد تا بلکه مصداق این مثل نگردیم:
>
>
> از دل برود هر آنکه از دیده رود
>
>
> و در آخر امید است مصداق بارز این شعر حضرت مولانا نباشیم که:
>
> در نیابد حال پخته هیچ خام
> پس سخن کوتاه باید وسلام
> شادیتان پایدار
> مهرتان روز افزون
> محمد رضا ضیا
Besyar ziba ast.. afarin bar entekhab shoma (golhaye 560)... aya
midaneed dar che dastgah ast??
eradatmand sa'eed
On Oct 29, 6:25 pm, Masood Behkhoo <behk...@googlemail.com> wrote:
> گلهای رنگارنگ شماره 560 از برنامه گلها
> بازسازی شده و به گونه استریو, پیش کش دوستان
>
> م بهخو
>
> http://www.mediafire.com/?cjlh8efaaxl1wdf
منم آرش، سپاهی مردی آزاده، |
| خانه شیخ بهایی حتما ببینید و به صدا گوش کنید !فوق العاده است!!! |
| |||||||
| |||||||
چندی است که فقط به تو می اندیشم شب که مهتاب به برکه تن خود می شوید من محو تماشا به تو می اندیشم روزها غرق در فکر و خیلات عجیب که چه بودی؟ که بودی؟ چرا به تو می اندیشم گاه در خلوت شبها با خودم می خندم گاه در بین گریه هایم به تو می اندیشم به خدا لحظه ای از یاد تو نیستم غافل وقت خلوت با خدا هم به تو می اندیشم گرچه دلتنگی پشت یک لبخند پنهان می شود به تو شیرین ترین دلتنگی به تو می اندیشم هزار یک شب من. شهریار قصه هایم در کوچه باغ قصه ها به تو می اندیشم گذشت عمر و شب فراق نشد سحر وقت جان دادن بی شک به تومی اندیشم سنجری بی تو ای شکوه لحظه های دلتنگیم درحریم خاطراتم به تو می اندیشم م.س نسیم شیرازی استرالیا |
«پنجره»
از پنجره است که انسان می‌تواند به افق‌ها چشم بدوزد، در چهاردیواری زمان تنها پنجره است که بین ما و دنیای خارج رابطه‌ای ایجاد می‌کند. پنجره‌ای به طرف نور، پنجره‌ای به طرف خورشید، پنجره‌ای به طرف آن‌چه زیبا و خواستنی است. اگر پنجره‌ای وجود نداشت، آیا ما می‌توانستیم این ظلمت فشرده‌ای را که در اطراف‌مان وجود دارد تحمل کنیم؟
در دیاری دیگر، خاطرات سفر اروپا، سفرنامه‌ی ایتالیا.
«باید»
من دلم می‌خواهد این لفظ «باید» از زنده‌گی دور شود. باید این کار را بکنی، باید این‌طور لباس پوشید، باید این‌طور راه رفت، باید این‌طور حرف زد، باید این‌طور خندید. آه، همه‌اش باید، همه‌اش سلب آزادی و محدودیت، چرا باید؟ میدانم که به من جواب خواهند داد زیرا قوانین اجتماع اجازه نمی‌دهد طور دیگری رفتار کنی. اگر بخواهی برخلاف دیگران رفتار کنی، دیوانه و احیانن جلف و سبک‌سر خطاب خواهی شد. من نمی‌فهمم این قوانین را چه کسی وضع کرده، کدام دیوانه‌ای بشر را به این زنده‌گی تلخ و پُر از رنج محکوم کرده.
نامه به پرویز شاپور
«جایزه»
عروسک چه معنی دارد؟ جایزه هم یک نوع عروسک است. مهم این است که من به کارم اطمینان داشته باشم و احساس رضایت بکنم. حالا اگر تمام مردم دنیا هم جمع بشوند و مثلا تخم‌مرغ گندیده به من بزنند مهم نیست. اگر این اطمینان و رضایت شخصی نباشد، تمام جایزه‌های فستیوال‌های دنیا را هم که توی سینی بریزند و برای‌ام بیاورند، ارزش ندارد.
گفت‌وگوی فرج‌الله صبا با فروغ – مجله‌ی روشن‌فکر
«جنسیت هنرمند»
اگر پای سنجش ارزش‌های هنری پیش بیاید، فکر میکنم دیگر جنسیت نمیتواند مطرح باشد. اصلا مطرح کردن این قضیه صحیح نیست. طبیعی‌است که یک زن به‌علت شرایط جسمانی، حسی و روحی‌اش به مسایلی توجه می‌کند که شاید مورد توجه یک مرد نباشد و یک دید زنانه نسبت به مسایلی بدهد که با مال مرد فرق کند. من فکر میکنم کسانیکه کار هنر را برای بیان وجودشان انتخاب می‌کنند، اگر قرار باشد جنسیت خودشان را یک حدی برای کار هنری خودشان قرار بدهند، همیشه تا همین حد باقی خواهند ماند و این واقعا درست نیست. من اگر فکر کنم چون یک زن هستم، پس تمام مدت باید راجع به زنانگی خودم صحبت کنم، این نه به‌عنوان یک شاعر، بلکه به‌عنوان یک آدم، دلیل متوقف بودن و یک نوع ازبین‌رفتگی است، چون آن چیزی که مطرح است این است که آدم جنبه‌های مثبت وجود خودش را جوری پرورش دهد که به‌حدی از ارزش‌های انسانی برسد. اصل کار آدم است، زن و مرد مطرح نیست. اگر یک شعر بتواند خودش را به اینجا برساند، اصلا مربوط به سازنده‌اش نمی‌شود، مربوط میشود به دنیای شعر و ارزش خودش را دارد و همان انرژی را دارد که یک مرد کاملا عالی ممکن است به آن‌جا برسد.
گفت‌وگوی ایرج گرگین با فروغ، رادیو ایران، پیاده‌شده از روی نوار.
«کبوترها»
آه، کبوترها چه‌قدر خوشبخت هستند. آنها صبح زود – وقتی در پرهایشان شهوت پرواز موج میزند - از میان شیروانی‌های سرخ و سقف‌های کاه‌گلی و دیوارهای نیمه‌خراب، مثل دود به‌طرف آسمان پر میکشند و آن بالاها در زیر نور تند آفتاب به گلهای سفیدی شباهت دارند که روی دریاچه پرپر شده باشد و با هر موجی – با هر موج نوری – به یک سو می‌روند و آن‌وقت که غروب شد با خستگی برمی‌گردند روی شاخه‌های درختان و هره‌ی دیوارها می‌نشینند و کبوترهای عاشق سرهایشان را به یک‌دیگر تکیه می‌دهند و با نوک‌های ظریف‌شان عشق را نوازش می‌کنند. خورشید و آسمان شفاف و بادهای رهگذر و پرنده‌گان غریبه هرگز آنها را ملامت نمی‌کنند و هیچ حرکت مخالفی هیجان عشق‌شان را درهم نمی‌‌ریزد.
خاطره‌نویسی‌های فروغ
«کار هنری»
من فکر میکنم کار هنری یک‌جور بیان کردن و ساختن مجدد زنده‌گی است و زنده‌گی هم چیزی است که یک ماهیت متغیر دارد، جریانی است که مرتب درحال شکل عوض کردن و رشد و توسعه است. در نتیجه این بیان – که همان هنر میشود - در هر دوره روحیه‌ی خودش را دارد و اگر غیر این باشد، اصلن ردست نیست، هنر نیست، یک‌جور تقلب است.
گفت‌وگوی ایرج گرگین با فروغ – رادیو ایران
«عزلت منفی»
من پناه‌بردن به اتاق دربسته و نگاه‌کردن به درون را در چنین شرایطی قبول ندارم. من می‌گویم دنیای مجرد آدم باید نتیجه‌ی گشتن و تماشا کردن و تماس همیشگی با دنیای خارجی باشد. آدم باید نگاه کند تا ببیند و بتواند انتخاب کند. وقتی آدم دنیای خودش را درمیان مردم و در ته زنده‌گی پیدا کرد، آن‌وقت می‌تواند آنرا همیشه همراه خودش داشته باشد و در داخل آن دنیا با خارج تماس بگیرد. وقتی شما به خیابان می‌روید و برمی‌گردید به اتاق‌تان، چیزهایی از خیابان در ذهن شما می‌‌ماند که مربوط به وجود شخص شما و دنیای شخصی شماست. اما اگر به خیابان نروید و خودتان را زندانی کنید و فقط اکتفا کنید به فکر کردن به خیابان، معلوم نیست که افکار شما با واقعیاتی که در خیابان می‌گذرد هماهنگی داشته باشد. ممکن است در خیابان آفتاب باشد و شما فکر کنید هنوز تاریک است. ممکن است صلح باشد و شما فکر کنید هنوز جنگ است. این حالت یک‌جور عزلت منفی است، نه خود آدم را نجات می‌دهد و نه سازنده است.
گفت‌وگوی سیروس طاهباز و دکتر ساعدی با فروغ – مجله‌ی آرش، شماره‌ی اول، دوره‌ی دوم.
«تاثیرپذیری صحیح»
من به دنیای اطرافم، به اشیای اطرافم و آدم‌های اطرافم و خطوط اصلی این دنیا نگاه کردم. آن را کشف کردم و وقتی خواستن بگویم‌اش، دیدم کلمه لازم دارم، کلمه‌های تازه که مربوط به همان دنیا میشود. اگر می‌ترسیدم می‌مُردم، اما نترسیدم، کلمه‌ها را وارد کردم. به من چه که این کلمه هنوز شاعرانه نشده است، جان که دارد، شاعرانه‌اش می‌کنیم. کلمه‌ها که وارد شدند، نتیجه احتیاج به تغییر و دست‌کاری در وزن‌ها پیش آمد. اگر این احتیاج طبیعتا پیش نمی‌آمد، تاثیر«نیما» نمی‌توانست کاری بکند. او راهنمای من بود اما من سازنده‌ی خودم بودم. من همیشه به تجربیات خودم متکی بودم. من اول باید کشف می‌کردم که چه‌طور شد که نیما به آن زبان و فرم رسید. اگر کشف نمی‌کردم که فایده نداشت، آن‌وقت یک مقلد بی‌وجدان می‌شدم. باید آن راه را طی می‌کردم. یعنی زنده‌گی می‌کردم. وقتی می‌گویم باید، این«باید» تفسیرکننده و معنی‌کننده‌ی یک‌جور سختی غریزی و طبیعی در من است.
گفت‌وگوی«م.آزاد» با فروغ – مجله‌ی آرش، شماره‌ی اول، دوره‌ی دوم.
«پیشرفت»
وقتی در کارم پیش می‌روم و عده‌ای را ناراحت و ناراضی می‌بینم، چه‌قدر خوشحال می‌شوم.
نامه‌ای به پرویز شاپور
«هدف هنر»
آیا تمام زوری که ما می‌زنیم، فقط برای این است که دیگران خوششان بیاید؟ نه! جواب هنر نمیتواند فقط خوش‌آمدن باشد.
گفت‌وگوی سیروس طاهباز و دکتر ساعدی با فروغ
- گزین‌گویه‌های فروغ فرخزاد – اگر عشق، عشق باشد...– ایلیا دیانوش
بخش هایی از صحبت پانته‌آ بهرامی با خانم سحر دهقان
سحر دهقان، هنرمند ایرانی مقیم فرانسه است که در هشت‌سالگی ایران را ترک کرده است. او میگوید:
زیر چادر سیاه داشتم می‌جنگیدم و واقعاً احساس خفقان داشتم. .... هرچند دیگر در ایران زندگی نمی‌کنم، اما دلم به مردم ایران به خصوص به زنان و بیش ازهمه به زنان جوان وصل است.
میدانم برای این زنان خیلی سخت است که مجبورند حجاب سرشان کنند و کلاً اینکه مجبورمان کنند دنبال نوعی فناتیسم برویم. برای من دردناک‌ترین حالت است. هر کشوری، هر فرهنگی، چنین چیزی داشته باشد، من میخواهم منفجر شوم؛ هر نوع چادری را از سرم بردارم، توی هوا بیندازم که فریاد آزادی را بکشم و این که احتیاج به فضا داریم؛ احتیاج به آزادی داریم.
اومیگوید: تمام کارهایمان حامل پیامی است؛ یا دردی را بازگو می‌کند یا برای آزادی است یا به فناتیسم و حقوق زنان ربط پیدا می‌کند
وسحر در پاسخ این سوال که:رابطه‌ی هنر و سیاست را چگونه می‌بینی؟ میگوید
سؤال خوبی است؛ تاریخ را که نگاه می‌کنیم، در همه‌ی فرهنگ‌ها، در هر اعتراض و انقلابی، همیشه هنرمندان جلو آمده‌اند و بیشترین تأثیر را هم داشته‌اند. سیاست‌مداران هم حرفشان را می‌زنند؛ اما آن‌چه روی توده‌ی مردم اثر می‌گذارد، هنرمندان هستند که از راه فیلم، موزیک، شعر، رقص، تئاتر و ... با مردم ارتباط می‌گیرند.
.
فکر میکنم خیلی مهم است که هنرمندان همیشه حرفشان را بزنند و آن‌چه را به آن اعتقاد دارند، بدون ترس و در قالب کارهای هنری بیان کنند.
سرور عزیزم جناب اقای کاظمیان
سلام خسته نباشید از اینکه با این همه پشتکار مارا از موسیقی سنتی بهره مند میفرمایید از صمیم قلب از شما سپاسگزارم . امیدوارم نقد بررسی و انتقاد های دوستان مایع دلسردی شما نشود.من هر روز در دفتر کارم با موسیقی ارسالی دوستان سپری می کنم و هر روز نسبت به گذشته به موسیقی سنتی علاقه پیدا میکنم.
البته نا گفته نماند اگر موسیقی یک هنرمند جدید ببازار امده باشد پخش ان دور از انصاف است ولی اهنکهای گذشته چرا در ضمن شما با اشتراک گئاشتن موسیقی با صدای اقای مختاباد ایشان را که تبحری در موسیقی اصیل دارند به هموطنان بیشتر می شناسانید و من معتقدم ایشان از کار شما بیشتر استقبال خواهند کرد.
سخن را کوتاه کرده برای شما شادکامی و بهروزی ارزو دارم .
ارادتمند امیر تقی پور
|
آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم .
From: minoo niksokhan <minoo1336@yahoo.com>
To: friends-of-radio-golha@googlegroups.com
Sent: Tuesday, October 25, 2011 12:45 PM
Subject: Fw: Re: Fw: انتقاد به آقای کاظمیان و سایر اعضا محترم گروه رادیو گلها
با احترام - نيك سخن--- On Mon, 24/10/11, Ali Karimi <halikarimi@gmail.com> wrote:
From: Ali Karimi <halikarimi@gmail.com>
Subject: Re: Fw: انتقاد به آقای کاظمیان و سایر اعضا محترم گروه رادیو گلها
To: masoudnshariati@yahoo.com
Cc: friends-of-radio-golha@googlegroups.com
Date: Monday, 24 October, 2011, 9:38 PM
زدودن ارزش های ناسره و باز تاب آن در گفتار، کردار و رفتار بیانگر تری ووالالیی ادمی است. احترام به اندیشه و سلیقه دیگران از نشانه های نهادینه شدن باورهای مدارا محوری و دموکراتیک است. بگذاریم گلها بشکفند و گرد بر چشم هم از روی ریا و رشک نریزیم. نگفته نگدرام که من نه خواهان و نه جانبدار کسانی همچون مختابادم.ونگفته نگذارم که واژه هایی همچون حقیر و ارادتمند و همردیفانشان می بایست پیش از ابن از میان ما برداشته شده یاشند.روزگارتان به کام
--- On Sun, 10/23/11, rasool jamshidi <rasooljamshidi@gmail.com> wrote:
From: rasool jamshidi <rasooljamshidi@gmail.com>
Subject: انتقاد به آقای کاظمیان و سایر اعضا محترم گروه رادیو گلها
To: jalehbailey@btinternet.com
Cc: Friends-of-Radio-Golha@googlegroups.com
Received: Sunday, October 23, 2011, 8:19 AM
با سلام به همه عزیزانم در گروه وزین رادیو گلهابایستی بعرض برسانم که دوستان عزیز اگر نسبت به فعالیتهای اخیرآقای کاظمیان انتقاد و یا پیشنهادی دارید فکر میکنم صحیحتر آن باشد که پیام خود را صرفا جهت آقای کاظمیان ارسال فرمائید نه به همه گروه رادیو گلها در هر صورت حفظ حریم شخصی بایستی محترم شمرده شود البته این کار منحصر به این امر اخیر نیست بلکه در اشعاری که دوستان جهت گروه ارسال مینمایند مشاهده میشود دیگر دوستان پاسخ را به همه گروه ارسال مینمایند در حالیکه مخاطب بایستی خود شخص ارسال کننده شعر باشد نه همه گروه این نوشته به معنای تائید و یا رد کارهای جناب کاظمیان توسط حقیر نیست با ارادت جمشیدی
--- On Sat, 22/10/11, JALEH BAILEY <jalehbailey@btinternet.com> wrote:
From: JALEH BAILEY <jalehbailey@btinternet.com>
Subject: Re: بهار هستی -مختاباد
To: "jafar kazemiyan" <mikhak.jk@gmail.com>
Date: Saturday, 22 October, 2011, 20:58
Aghay Kazemian Aziz, Man matne emailam ra be goroohe Golha hamin hala miferestamDosstdare shomaJaleh--- On Sat, 22/10/11, jafar kazemiyan <mikhak.jk@gmail.com> wrote:
From: jafar kazemiyan <mikhak.jk@gmail.com>
Subject: Re: بهار هستی -مختاباد
To: "JALEH BAILEY" <jalehbailey@btinternet.com>
Date: Saturday, 22 October, 2011, 20:54
با درود فراوان
دوست وهموطن گرامی ضمن تشکر وسپاس ازالطاف صمیمانه شما .ایکاش این مطالبتان را ازطریق
گروه ارسال میفرمودید .چون با جوی که علیه من بخاطر ارسال اثارمختاباد بوجود امده تنی چند
ازهمگروه ها موجبات دلسردی وناراحتی مرا فراهم نموده اند وازطرفی احترام بخواسته های شما
عزیزان مرابرسردوراهی قرار داده که ادامه دهم ویا عطایش را بلقایش ببخشم .با احترام
ارادتمند کاظمیان
Aghay Kazemin Aziz, Mamnoon az taraneh hay zibay Aghaye Mokhtabad. Ishan khanandeh besiar khoush seda va ahangsaze tavanaiee hastand man va doostanm be sababe naboodan dar Iran aziz dastrasi be in taraneh ha nadarim va man khoush halam ke ishan bishtar be hamvatanane alaghmand be honare moosigh ma shenasandeh shavand ba arezooye Concert az in khanandeh honarmand dar London.SepassJaleh--- On Fri, 21/10/11, jafar kazemiyan <mikhak.jk@gmail.com> wrote:
From: jafar kazemiyan <mikhak.jk@gmail.com>
Subject: بهار هستی -مختاباد
To: "golha" <friends-of-radio-golha@googlegroups.com>
Date: Friday, 21 October, 2011, 23:03
ارادتمند کاظمیانBest regards Ali Karimi
به یاد ستاره بیاد شرفی به یاد همه خواهر ها و برادرانم
یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود ،توی این بود نبود توی شهر قصه ها میون یک دشت سر سبز و قشنگ یک پری زندگی می کرد اسم پری مهربون بو د نسیم این پری مهربان با اینکه بود خیلی زیبا و قشنگ ولی خیلی سختی کشیده بود پری عاشق بود عاشق ایران سرزمین شیران خونۀ پری مثل یک خونه نبود باغ بود قبلۀ عشاق بود شب که می شد از همه جا بچه ها.بزرگترها.پرندگان.گلها..پروانه ها جمع می شدند توی باغ نسیم تا براشون قصه بگه قصه های جورواجور قصۀ کنیزک و بهرام گور قصه از ضحاک و فریدون قصۀ رستم و سهراب قصۀ سوگ سیاوش قصۀ از پاکی و آتش نسیم این پری مهربون مدتی بود که غمگین بود غصه داشت خنده روی لبهاش یخ زده بود چند روزی بود که از قاصدک بی خبر مانده بود آخه قاصدک رفته بود تا از ستاره ؛نسرین ازآن دانش آموزشیرازی که از معلم آزار دیده بود خبر بیاره خبرای خوب بیاره نکنه قاصدک بیمار شده اسیرو گرفتار شده نکنه در زمستون وطن مثل همۀ قاصدک ها لال شده نکنه باز برۀ مظلوم شده گرگ به گله زده و قاصدک شکار شده نسیم این پری مهربون دست به دست با بچه ها می نشست رو به خدا می کرد دعا برای همۀ قاصدکا برای اسیرا زندونی ها تا همه بر گردند به خونه شون به سوی آشیونه شون به یاد عزیزانی که با ما دیگه نیستند به یاد ستاره بیاد شرفی به یاد همه خواهر ها و برادرانم به یاد انهای که در بند هستند و به امید روزی که دیگر دنیا زندانی سیاسی نداشته باشد م .س . نسیم شیرازی استرالیا |
