خبری از استاد شجریان

:: شجریان: انتشار موسیقی باید آزاد باشد

فرهنگ و هنر _ سما بابایی: «محمدرضا شجریان» بازگشته است. به ایران آمده تا بتواند برنامه‌هایش را از سر بگیرد. بعد از مدت‌ها انگار امیدی که می‌گویند در جامعه جاری است، در وجود او هم نفوذ کرده است. اما امیدواری‌‌اش با واقع‌بینی همراه است. برای همین هم است که می‌گوید: «اگر شرایط فراهم باشد، کنسرت هم اجرا خواهم کرد.» استاد آواز ایران می‌خواهد از 22 تا 28 شهریورماه سازهای خود را در خانه هنرمندان ایران نمایش دهد. سازهایی که در این مدت به آن‌ها اضافه شده و در کنار سازهای پیشین نشان داده و عرضه می‌شود. هر که بخواهد می‌تواند این سازها را سفارش دهد و از آن‌ها استفاده کند و این در حالی است که قیمت آن‌ها نیز در پایین‌ترین حد ممکن است. روزهای پرکاری شجریان و بودنش در میان مردم بازگشته است، از همین امروز کارگاه‌های آواز او نیز آغاز می‌شود. هنرجویانش؛ همان‌هایی هستند که در دوره‌های قبلی در این کارگاه‌ها بودند و از سخنان و دانسته‌های استاد بهره گرفته بودند. با این حال شجریان می‌گوید: «من نگران آواز ایران نیستم، آنچه را که باید به شاگردانم منتقل کنم تا حالا کرده‌ام و حالا دیگر شاگردان هستند که باید راهشان را انتخاب کرده و ادامه دهند.» به نظر می‌رسد نمایش سازها آغاز راه است. آخرین حضور استاد در ایران هم با همین اتفاق رقم خورد؛ در فضای ملتهبی که آن روزها وجود داشت. مدتی بعد از آن‌که اعلام کرده بود که صدای «خس و خاشاک» است. آخرین حضورش در ایران بود. بعد از آن هرچه بود، یا حمله رسانه‌های تندرو به او بود یا خبر برگزاری کنسرت‌هایش در نقاط مختلف جهان. خودش اما دل در ایران داشت. کیست که نداشته باشد؟ برای همین هر وقت به ایران می‌آمد، با گروهش شهناز که سرپرستی‌اش را «مجید درخشانی» برعهده دارد، ‌تمرین می‌کرد. تعدادی از کنسرت‌هایش هم با همین گروه بود. به شکل جمع‌وجوری. همین هفته پیش هم به مراسم بزرگداشت «ایرج» آمد و برای این خواننده سنگ تمام گذاشت. حالا دوباره بازگشته، ‌با همان سازهایش که امید بسیاری به آن‌ها دارد و دلش می‌خواهد تا مشکلاتی که موسیقی ایران به واسطه سازها با آن روبه‌رو است، با این سازها حل شود. به همین خاطر است که خودش در ابتدا توضیح می‌دهد که چرا به دنبال سازسازی رفته است؟ «ما در موسیقی‌مان، ‌استادان بزرگی داریم که سازهای بسیار را به بهترین شکل ممکن نواخته‌اند و ما همگی خاطرات بسیاری از آن‌ها داریم و با آن‌ها زندگی کرده‌ایم؛ اما آنچه مرا به ساختن ساز وادار کرده، محدودیت موسیقی ارکستری ما بوده است. یعنی سازهای سنتی ما برای ارکستر جوابگو نیستند. مخصوصا صداهای بم نداشته‌ایم. به همین خاطر است که این سازها ساخته شده‌اند و من امیدوارم که آهنگسازان نیز با این سازها بنوازند و آثار خاطره انگیزی را خلق کنند.»
با ۵۶ امتیاز و ۰ نظر فرستاده شده در بخش هنر و ادبیات
لینک مستقیم

--
 
---
شما به این دلیل این پیام را دریافت کرده‌اید که در گروه Google Groups "دوستان راديو گلها" مشترک شده‌اید.
برای لغو اشتراک در این گروه و قطع دریافت ایمیل از آن، ایمیلی به friends-of-radio-golha و unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
برای گزینه‌های بیشتر، از https://groups.google.com/groups/opt_out دیدن کنید.