مهتاب
می توان آهسته با مهتاب رفت
تا زلالی کلام آب رفت
با نشانی تا ستیغ کوهها
عاشقانه در پی سهراب رفت
////////////////////////////////////////////////////////////////
بیا
وقت تنگ است بیا تا عشق را باور کنیم/گونه های خشک بی مهری خود را تر کنیم
چون کبوتر بر فراز گنبد نیلوفری/صادقانه عشق را تقدیم هر اختر کنیم
باید اینجا بعد یک عمری که دل قحطی گرفت/آیه های مهربانی را کمی از بر کنیم
ما که پروایی نداریم از نگاه شمع ها/لاجرم باید که چون گل چند روزی سر کنیم
////////////////////////////////////////////////////////////
آغاز
شاید آنجا نقطه ی آغاز بود
نقطه ی آغاز یک اعجاز بود
شاید آنجا روی بام عاشقی
سینه سرخی باعث پرواز بود
یا میان غربت آلاله ها
ساقه ی نیلوفری ،همراز بود
من نمی دانم،ولی گل گفته بود
زندگی یعنی کمی طناز بود
مریم بانو
---
این پیام را به خاطر این دریافت کردید که برای مبحثی در گروه «دوستان راديو گلها» در Google Group ثبت‌نام شده‌اید.
جهت لغو اشتراک از این گروه و قطع دریافت ایمیل از آن، ایمیلی به friends-of-radio-golha+unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
برای گزینه‌های بیشتر از https://groups.google.com/d/optout بازدید کنید.
No comments:
Post a Comment