هنرمندان همه الطاف حقند

چو آيد بر لبم نام هنرمند به وجد آيد مرا هر
بندم از بند

در آرد آنچنان سوزي ز سيمي كز آن سنگين دلي سازد رحيمي

به ناخن چون خراشه سينه سيم كند عكس رخ جانانه ترسيم

به مستي چون نوازد بوعطا را سزاوار است تحسين خدا را

سه گاه و چهارگاه و اصفهانش بود سوزي كه باشد از نهانش

هنرمند است و كارش سر فرازيست زبان او (دو)(مي)(ر)(سل) (لا)
سيست

هنرمندان همه الطاف حقند از اين رو آفرين را مستحقند...