Fwd: Fw: عشق پیری

نسل پيش از ما عماد خراساني را خوب مي شناسد. عماد، عشق مشهدي هاي نسل قبل بود. با
آن غزل هاي عاشقانه و شعرهايش به لهجه مشهدي.
حتما «عشق پيري» شجريان را شنيده ايد. شعر اين اجرا مال عماد خراساني است:

يرگه کار مو و تو دره بالا مي‌گيره
ذره ذره دره عشقت تو دلم جا مي‌گيره

روز اول به خودم گفتم اي‌یم مثل بقي
حالا كم كم مي‌بينُم كار دره بالا مي‌گيره

چن شبه واز مودوزم چشمامه تا صبح به چخت
با به يك سمت بی‌خودي مات ممنه ، را مي‌گيره

چن شبه واز مث چهل سال پيش از اي مرغ دلم
تو زمستون بهِنه‌ي سبزه و صحرا مي‌گيره

موگومش هرچي كه مرگت چيه؟ كوفتي نمگه
عوضش نق مزنه ذكر خدايا مي‌گيره

پيري و معركه‌گيري كه مگن كار مويه
دره کم‌کم ای کتاب صفحه پينجا مي‌گيره

هر كه عاشق بشه پنهون بكنه مثل اويه
كه سوار شتره و پوشتشه دولا مي‌گيره

اين شعر البته بيت ديگري هم دارد كه شجريان اجرا نكرده است:

كوتا كردن دامنار تا بيخ رون مشتي عماد!
ديگه مجنون توي خواب دامن ليلا مي‌گيره