Re: Fw: عشق پیری

On 7/24/10, nosratollah assadi <noassadi@gmail.com> wrote:
> نسل پيش از ما عماد خراساني را خوب مي شناسد. عماد، عشق مشهدي هاي نسل قبل بود.
> با
> آن غزل هاي عاشقانه و شعرهايش به لهجه مشهدي.
> حتما «عشق پيري» شجريان را شنيده ايد. شعر اين اجرا مال عماد خراساني است:
>
> يرگه کار مو و تو دره بالا مي‌گيره
> ذره ذره دره عشقت تو دلم جا مي‌گيره
>
> روز اول به خودم گفتم اي‌یم مثل بقي
> حالا كم كم مي‌بينُم كار دره بالا مي‌گيره
>
> چن شبه واز مودوزم چشمامه تا صبح به چخت
> با به يك سمت بی‌خودي مات ممنه ، را مي‌گيره
>
> چن شبه واز مث چهل سال پيش از اي مرغ دلم
> تو زمستون بهِنه‌ي سبزه و صحرا مي‌گيره
>
> موگومش هرچي كه مرگت چيه؟ كوفتي نمگه
> عوضش نق مزنه ذكر خدايا مي‌گيره
>
> پيري و معركه‌گيري كه مگن كار مويه
> دره کم‌کم ای کتاب صفحه پينجا مي‌گيره
>
> هر كه عاشق بشه پنهون بكنه مثل اويه
> كه سوار شتره و پوشتشه دولا مي‌گيره
>
> اين شعر البته بيت ديگري هم دارد كه شجريان اجرا نكرده است:
>
> كوتا كردن دامنار تا بيخ رون مشتي عماد!
> ديگه مجنون توي خواب دامن ليلا مي‌گيره
>