با سلام خدمت دوستان عزیز،
ضمن تبریک سال نو به تمامی دوستان عزیز و با آرزوی سالی خوب و خوش برای جملگی یاران گرانقدر، تصنیفی در همایون با صدای جناب آقای کرامتی و با تار جناب آقای طهماسبی بر روی شعری از مولانا تقدیم می گردد. باشد که مقبول طبع یاران افتد.
https://www.dropbox.com/s/t1yld3238kln9zw/08_Tasnif-e_Homayun_Molavi%27s_Poem.wma
اندکی درنگ و اندیشه بر شعر ذیل از جناب عطار نیز خالی از لطف نیست.
نیمه شب دیوانه ای خوش می گریست گفت این عالم بگویم من که چیست
حقه ای سر برنهاده ما در او می پزیم از جهل خود سودا در او
چون سر این حقه برگیرد اجل هرکه پر دارد بپرد تا ازل
وانک او بی پر بود در صد بلا در میان حقه ماند مبتلا
مرغ همت را به معنی بال ده عقل را دل بخش و جان را حال ده (1)
پیش از آن کز حقه برگیرند سر مرغ ره گرد و برآور بال و پر
یا نه، بال و پر بسوز و خویش هم تا تو باشی از همه در پیش هم
.....
با امید سربلندی و موفقیت برای یکایک ایرانیان عزیز در هر نقطه این کره خاکی فارغ از رنگ و نژاد و قومیت و یا اندیشه های سیاسی و دینی
در پناه خدا
(1) این مصرع بدین صورت نیز شنیده شده است: "عقل را جان بخش و دل را حال ده"
No comments:
Post a Comment