خود را نا چار ديدم پاسخي به لطف دوستان نسبت به ايميل بنده با عنوان دهه شصت دهه خاکی عمر ما داده باشم .
دوستان لطف دا شتند . اول اينكه خواهش ميكنم، قابلي نداشت . دوم اينكه من اين ايميل را خيلي تصادفي فرستادم مثل ايميلهايي كه پيش خودت فكر ميكني " اه، اره اينم خوبه بفرستم گلها" . ا ما بعد كه با اظهار لطفهاي دوستان مواجه شدم ( حتي هم اتاقي خودم با ديدن ايميلهاي متعددي كه براي من در اين مورد فرستاده شده بود به قول گفتني جو گير شد و ايميل تشكري هم ازايشان داشتم) به اين انديشيدم كه مروري بر گذشته هر ملت نه تنها نبايد نوستالژيك قلمداد شود، بلكه راهي ا ست براي شناخت بهترحال و اوضاع كنوني ان قوم. حتي در هنگام رجوع به پزشك ابتدا شرحي از گذشته پرسيده مي شود. گذشته ما هم زخم خورده نگاه جزمي و متحجر حكومت " اقايان" است و هم زخم خورده جذب افراطي نگاه مصرف گرا و مادي دنياي غرب . دنيايي كه حال در افغابستان و عراق " دموكراسي " را رواج مي دهد. دنيايي كه با به كار اوردن حكومتهاي استبدادي در سرزمينهاي غني بعدها مبارزات مردمي با همان حكومتها را توجيهي براي حضور مستقيم نظامي قرار ميدهند . بنابراين دوست عزيزي كه با فا رسي كه فهمش براي من سخت بود سخن و ياد اوري در باب گذشته را نوستالژيك و مغاير اصول مبارزاتي كنوني ميدانند بهتر است اتفاقا با مرور بر گذشته درك بهتري از انچه در حال حاضر در جريان است داشته باشند.
اقاي گلها خواهش مي كنم اين پيغام را پخش كنيد. يك ساعت طول كشيد تايپ كنم.
Sona
No comments:
Post a Comment