روستای جم واقع در شمال شرقی سیراف، جایگاه آغاز تمدن بشری است و با این وجود نظریه مهاجرت آریایی‌ها به ایران كاملا رد خواهد شد.
بدیهه دشتی ـ تاریخ‌شناس ایرانی مقیم آمریكا ـ پس از حدود 10 سال تحقیق و بررسی و به دست آوردن آثاری باستانی در شهرستان جم معتقد است، جم اولین خواستگاه تمدن بشری است و اولین انسان‌ها در این منطقه سكونت داشته‌اند.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار بخش میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار داشت: پس از تحقیقات بسیار در كتاب‌های مختلف ازجمله كتاب‌های تاریخی، اوستا، ****، تورات و... به این نتیجه رسیدم كه اولین سكونت‌گاه بشر در جنوب ایران واقع شده است. این محوطه باستانی یك‌سری بلندی‌ها با نام جم، ساخته كیومرث است كه پیش از این نیز آگاه بودیم گوشه‌ای از شهر استخر نیز توسط این فرد ساخته شده است. تاریخ‌های بعد از این ساخته‌ها را مشخص كرده و منظور از برگشت نوح و جام جهان‌نما را در نوشته‌ها دریافته‌ام و تمامی آن‌ها را با سند و آثار باستانی موجود می‌توانم اثبات كنم.
دشتی كه موفق به كشف اولین فسیل آدمیزاد در منطقه جم شده است، گفت: این تنها سنگواره آدمیزاد و نه میمون در دنیاست كه بیش از 13 میلیون سال قدمت دارد. تمامی این گفته‌ها را با 20 ساعت فیلم مستند و عكس و مطلب می‌توانم ثابت كنم.
وی با بیان اینكه از سال 84 نسبت به معرفی محوطه جم به سازمان میراث فرهنگی اقدام كرده است، گفت: از آن زمان تا به حال ماموران سازمان سه بار از محوطه بازدید كرده و هر بار این مطلب را تایید كرده‌اند، اما مسؤولان سازمان از امسال روی این قضیه مانور می‌دهند و قصد دارند آن‌را به نام خود ثبت كنند. این موضوع بسیار مهم است و ثابت می‌كند نژاد آریا از جایی مهاجرت نكرده است؛ بلكه در ایران به دنیا آمده و اولین خانه را دارند و اولین شهر دنیا متعلق به مردم این ناحیه است.
این محقق و تاریخ‌شناس در ادامه توضیح داد: در تمامی كتاب‌ها اولین آثار مربوط به انسان را عموما كشتی نوح و بچه‌های نوح معرفی می‌كنند و من در تحقیقات متوجه شدم آغاز این جریان به ایران و جمشید جم باز می‌گردد. در میان كتاب‌ها 99 درصد آن‌ها پیرو تورات بوده و اوستا را در این مورد تایید می‌كنند. با بررسی این كتاب متوجه شدم آثار زندگی بشری در فارس بیش از همه جاست. ضمن اینكه من خودم زاده جنوب ایران هستم و پیش از این اسم جم را شنیده بودم و برای ارتباط آن با جمشید شروع به تحقیق كردم.
دشتی گفت: یك‌بار خودم با كمك محلی‌ها به این منطقه رفتم و پس از آن بارها سفر كردم و شبانه‌روزی كار می‌كردم. وظیفه خودم می‌دانستم كه سازمان میراث فرهنگی را در جریان كار قرار دهم؛ اما به این موضوع توجهی نمی‌شد. جای سؤال است كه چرا با دعوت استادان و كارشناسان این موضوع را بررسی نمی‌كنند؟
وی با ابراز نگرانی نسبت به ثبت نشدن این آثار توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گفت: تمامی آثار مشخص‌اند؛ بالاخره دیواری كه وجود دارد، با دست ساخته شده و خود به خود به وجود نیامده است. به هر حال همه چیز روشن است و باید حداقل در فهرست آثار ملی به ثبت برسد؛ تا بتوان از آن‌ها محافظت كرد. در حال حاضر جاده‌سازی در این منطقه در حال انجام است و این كار باعث تخریب آثار خواهد شد.
دشتی اظهار داشت: طی جلساتی با كارشناسان زبده مثل دكتر آیت‌الله‌زاده شیرازی، گلشن، چگینی و... این نظریه تشریح و ثابت شد و سال بعد در بازدید آن‌ها حدود 20 كیسه نایلونی پر از نمونه و سكه‌هایی با قدمت 20 هزار سال یافته شد. همگی این نمونه‌ها به بوشهر منتقل شد؛ اما فعلا هیچ اثری از آن‌ها نیست. هر چه در رفت و آمد برای این كار هستم، جوابم را نمی‌دهند.
او در پایان گفت: شهر جم سند شناسنامه ایران است. با وجود اینكه راجع به نظریه داروین با وجود رد آن همچنان تبلیغ می‌شود، باید موضوع را جدی گرفت. در پیگیری‌هایم به من ایرانی می‌گویند تو كارمند ما نیستی. چه طور خارجی‌هایی كه برای كاوش می‌آیند مورد اطمینان واقع می‌شوند؟! باید هر چه سریعتر نسبت به ثبت و حفاظت این آثار اقدام شود.
No comments:
Post a Comment