گلچين از بهترين گروه‌ها و سايت‌هاي اينترنتي. همه چيز از همه جا

Sunday, May 3, 2009

پاییز در بهار

به نام دوست
 
 
هدیه ای ناقابل تقدیم به گلهای گلها
 
باد سردی می وزد  غم  از  دلم  لبریز  شد              روزگار   درد     آمد     نوبت    پاییز    شد
ای  قناری های  عاشق  بلبلان  شاد و مست             گل کفن  پوشید و دلبر از دلم  برداشت  دست
من چه کردم ای  خدایا  طالعم  شد  اینچنین              تا ز  یاران   جهان   با  درد   باشم    همنشین
آه  من   از  باد   پاییزی   چرا   سوزنده تر             نو بهار  زندگی   پاییز  شد   بی   بار   و  بر
بی کسی  و حسرت  یارم مرا نابود  ساخت             سنگدل دنیا  به  نعشم  آه   بی  رحمانه   تاخت
برگهای   تازه   مردند   از  جفای   روزگار            نیست رسم مهر و خوبی و   وفا  در  این  دیار
خوش بحال ابر چون با گریه می جوید صفا             پس  چرا   گریه   نمی دارد  مرا  شاد ای خدا
تا که دیده بر جهان بگشود  چشمم بیش و کم            هیچ چیزی را ندیدست او  غیر  از  رنج  و غم
روی سرخم را به ظاهر حمل بر شادی مبین            آه   سرد   و اشک  خونین  و  دل  ریشم   ببین
من دگر بی یار ویاور مانده ام  در  این  دیار            پیش  من  بازآ   که   مردم   در  میان  کار زار
ای خدا  با  لطف  خود  روح  مرا  آرام کن            ریشه ی  غم  را  ز  جانم  تو  بکن  از بیخ وبن
من  به  امید  تو  ماندم  از  همه  یاران جدا             پس   کجایی   ای  خدایم   ای  خدایم   ای  خدا
شعر:امید قادری صفت
 
امیدوارم مورد پسند ذوق لطیفتان قرار گیرد
ارادتمند
قادری صفت

No comments:

آرشیو مطالب