درقلب قصه های یکی بود یا نیود
یادم نمی رود که کسی جز خدا نبود
یادم نمی رود در آن سالهای دور
مردانگی ز افسر شاهی جدا نبود
در باور قبیلۀ احساس های پاک
بی حرمتی به ساحت گل ها روا نبود
آن روزدرتصور انسانٍ قصه ها
می گفت مادرم محبت خطا نبود
وقتی دلی برای دلی درد می نوشت
پیکی به جز کبوترباد صبا نبود
این کوه تهی شده ازیاد تیشه ها
در بیستون عشق چنین بی صدا نبود
روزی که قهرمان به سرچشمه می رسید
راهی به جزمبارزه با اژدها نبود
می شد که درهوای مساوی نفس کشید
یک بام در کشاکش چندین هوا نبود
........
تقدیم به..س..ا...ع...امیدوارم هر کجا
که هست سالم و صبور باشد
م.ن
No comments:
Post a Comment