خاطره ای از تصنیف "ای دل آواره باز شب آمد"

آنشب یکی از خاطره انگیزترین شبهایی بود که شهر همدان بخود دیده بود نخستین اجرای کنسرت قمر در سالن اکباتان.

آنشب چراغهای گازی تعبیه شده در سالن آنجا را چون روز روشن کرده بود.سالن مملو از جمعیتی بود که برای دیدار قمر لحظه شماری میکردند.

هنگامیکه پرده سرمه ای رنگ کنار رفت و قمر در لباس مخمل بلند قرمز صورتی پرچین آستین کوتاه و کفشهای پاشنه بلند براقی درحالیکه دستمال ابریشمی در دست داشت روی صحنه ظاهر شد حاضران در سالن با کف زدن ممتد ورود او را به صحنه گرامی داشتند.لحظه ای بعد نوای تار مرتضی خان نی داود که چهار مضراب را شروع کرد باعث شد یکباره سکوت بر آنجا حکمفرما شود سپس پیش در آمد آواز را نی داود استادانه نواخت تا اینکه قمر حریر صدای خود را سر انداخت و یکی از غزلهای دانش بزرگ نیا را در دستگاه سه گاه شروع کرد.متعاقب آن تصنیفی دیگر شروع شد که آهنگ آن کار نی داود بود و شعر آن را پژمان بختیاری سروده بود.

ای دل آواره باز شب آمد.

آنشب در تمامی مدتی که قمر میخواند حاضران تحت سیطره صدای او سکوت کرده بودند.خیلیها هم تمام مدت اشک میریختند.منجمله عارف و فتحعلی قهوه چی که آنجا حضور داشتند.فتحعلی آزادی اش را مرهون لطف قمر میدانست.او چنین میپنداشت که هنوز هم در رویا به سر میبرد.با تمام شدن آخرین اجرا یکباره ولوله ای سالن را فرا گرفت و متعاقب آن سیل هدیه های و پیشکشهایی بود که بدست قمر رسید.

آنشب چندین گلدان نقره به قمر اهدا گردید که او یکی از آنها را انتخاب کرد.این گلدان از همه بزرگتر و زیباتر بنظر میرسید.گلدانی که نقش و نگارهای زیبایی از گلها و پرندگان داشت و هدیه شاهزاده نیر الدوله بود.

قمر آن گلدان را برداشت و با صدای رسایی که همه حاضران در سالن اکباتان میشنیدند جناب عارف را از میان جمعیت بالای صحنه فراخواند و آن گلدان را با احترام پیشکش او نمود.

-جناب عارف این قابل شما را ندارد.

این اقدام قمر خیلیها منجمله خود عارف را غافلگیر کرد.این کار او نه تنها حکم قدردانی داشت بلکه حکم بها و آبرو دادن به شاعر و تصنیف سرای دلسوخته ای بود که از جور زمانه از وطن خود رانده شده و در غیبت تبعید 

بسر میبرد.حالا در همان تبعید

سربلندانه از طرف قمر در حضور جمع از او قدردانی شده بود.البته عارف آن گلدان را قبول نکرد و باز به خود قمر تقدیم نمود اما این اقدام به مذاق خیلیها منجمله شخص شاهزاده نیرالدوله که گلدان را به قمر اهدا کرده بود خوش نیامد و بعدها از این بابت به قمر گله کرد.

قمر که دلش نمیخواست شاهزاده نیرالدوله از این بابت ازاو دلگیر شود فردای آن شب پیش از آنکه برنامه خود را شروع کند ناچار توضیح داد که تقدیم آن گلدان به جناب عارف فقط بخاطر ارادتی بوده که نسبت به عارف داشته است.انتخاب آن گلدان هم تنها به این دلیل بوده است که آن گلدان نسبت به گلدانهای دیگر زیباتر و قیمتی تر بوده است.

به این ترتیب بود که قمر سه شب پیاپی در همدان کنسرت داد.سه شبی که تا سالها به عنوان خاطره انگیزترین شبها در یاد مردم همدان ماند.