با سلام
باید سالها بگذرد سالهای خفت و تاریکی تا شاید عظمت بانوی هنر را اول در خارج کشور و بعد ایرانیان از همه جا بی خبر درک کنند
متاسفانه یا خوشبختانه دولت و حکومت هیچ گاه مشکل اصلی در پیشرفت و شناساندن هنر نبودند بلکه این مردم خودمان هستند که پیوسته باعث نابودی آن میشوند
یک سال از درگذشت مرضیه گذشت فقط یک روز بود و انتظار نداشتیم تمام این مدت هر روز برایش گریه کنید و آثارش را بگذارید اما دریغا دریغا که بخت از ما گذشت شب و روز ما با دریغا گذشت تاسف بیشترم برای انجمن گلهاست کسانی که مدعی پاسداشت موسیقی ایرانی و بخصوص گلها هستند
حال سوال من این است مرضیه جز موسیقی ایرانی نیست یا جز گلها ؟ مرضیه از کدام مورد جدا بود ؟
چطور 100 سالگی بنان را با تمام شکوهش برگزار می کنید چطور هر سلام و خداحافظ شجریان را در بوق و کرنا می کنید چطور آن افتخاری بدبخت را هر روز و شب به محاکمه می کشید اما دریغ از یک پیام تسلیت برای بانوی هنر بانویی که 86 سال عمرش را برای هنر و مردم قدر نشناسش گذاشت
چطور ایرانیان با این همه تنگ نظری خود را لایق حکومتی آزاد و مرضیه را نالایق بخاطر سیاسی شدن میدانند
دلکش که سیاسی نشد برایش چکار کردید ؟ پسرش سپهر در سالهای پایانی مادرش او را حتی به خانه راه نمیداد همین حالا معینی کرمانشاهی در کماست کدام انجمنی اصلا از او خبر دارد
بله ایرانیان قدر نشناسترین مردم جهانند و سیاسی شدن مرضیه را فقط بهانه کرده اید
من هم اگر کاری در اینجا می کنم نخست بخاطر دل خودم است و بعد برای بانوی هنر چرا که می دانم شما کوچکترین ارزشی را برای اون نمیگذارید و هرآنچه است فقط حرف است و بس
اما جا دارد از دیگر عزیزان در سایتهای دیگر که یاد خانم را گرامیداشتند سپاسگزاری کنم بخصوص بی بی سی که مطلب مفصلی در مورد خانم منتشر کرد هرچند بعضا مطالب با اشکالاتی همراه بود اما در هر صورت متشکرم
این پیام عملا آخرین پیامم به گلهاست
با احترام محمد آذر 22 مهر 1390
No comments:
Post a Comment