در ساعت سکوت مقدس---- تصحیح

 
 

افسوس                                                   به ناگاه                                   چون خنجری بی نیام                           در مجلس تنبور وزخمه ی چنگ                                روییدند                                                             و بدانگاه                                       که فرش خونین خیابان                 بر اندام عاشقان     کفن می شد                                                بلاهت بار و زشت                                  در محفل اوباش                        رقصیدند                                                   خاکستر سکوت                                بر آبگینه ی صبح                    فرو نشست                                                              و قلندران                                بر سردابهای بی شراب                قفل نهادند                                  روزگاران بی غش شادمانی                 در قابهای خاطره     خفتند                                 و عشق در دستهای دغمسه                      پرپر شد                                                                  :حاصل                                        .....ماییم وانتظار                     و دیوارها و گورها         بر آسمان فاجعه    هاشور می زنند   محمّد علی - م