شعر

M من به ديدار خدا رفتم و شد   با کراوات به ديدار خدا رفتم و شد بر خلاف جهت اهل ريا رفتم و شد ريش خود را ز ادب صاف نمودم با تيغ همچنان آينه با صدق و صفا رفتم و شد با بوي ادکلني گشت معطر بدنم عطر بر خود زدم و غالبه سا رفتم و شد حمد را خواندم و آن مد"ولاالضالين"را ننمودم ز ته حلق ادا رفتم و شد يکدم از قاسم و جبار نگفتم سخني گفتم اي مايه هر مهر و وفا رفتم و شد همچو موسي نه عصا داشتم و نه نعلين سرخوش و بي خبر و بي سرو پا رفتم و شد "لن تراني"نشنيدم ز خداوند چو او "ارني" گفتم و او گفت "رثا" رفتم و شد مدعي گفت چرا رفتي و چون رفتي و کي؟ من دلباخته بي چون و چرا رفتم وشد تو تنت پيش خدا روز و شبان خم شد و راست من خدا گفتم و او گفت بيا رفتم و شد مسجد و دير و خرابات به دادم نرسيد فارغ از کشمکش اين دو سه تا رفتم و شد خانقاهم فلک آبي بي سقف و ستون پير من آنکه مرا داد ندا رفتم وشد         گفتم اي دل به خدا هست خدا هادي تو تا بدينسان شدم از خلق رها رفتم و شد