Fw: Ostad

درود به تمام دوستان عزیزم در گروه و بخصوص جناب مجتهدپور فرمایشات شما موجب ارادت دو چندان بنده به جنابعالی شد حقیقت اینست که تلفیق یا ترکیب یا تداخل (یا هر چه بشود اسمش را گذاشت که مناقشه ی لفظی پیش نیاید) در مورد فرهنگ ها و گویش ها امریست اجتناب ناپذیر و نیز ذاتاً مفید یا لا اقل غیر مضر تعصب ملیتی نیز خود یک امر مذموم تلقی می شود خصوصآ اگر ملیتی باشد که در فرهنگ حرف زیادی نداشته باشد غرض بنده این نیست که ملت ایران در عرصه فرهنگ حرفی برای گفتن ندارد، به عکس معتقدم فرهنگ ایرانی به زودی عرصه گیتی را تحتتأثسرات شگرفی قرار خواهد داد. اما با این وجود تعصب ملیتی و قومی آنجا که مانعی برای دیده حقیقت بین باشد ناپسند است.  بدین جهت و به جهت نیاز روز افزون به ارتباط در عرصه های مختلف جهانی، به تدریج جهان با نزدیک شدن فرهنگ ها و گویش ها در نهایت به یک گویش واحد و فرهنگ جهانی خواهد رسید زیاده گوئی را بر بنده ببخشائید. ارادتمند همگی دوستان جمشیدیان  --- On Mon, 12/22/08, Mehdi Mojtahedpur <mehdi_mojtahedpur@yahoo.de> wrote: From: Mehdi Mojtahedpur <mehdi_mojtahedpur@yahoo.de> Subject: Ostad To: Friends-of-Radio-Golha@googlegroups.com Date: Monday, December 22, 2008, 10:38 AM دوست گرامی آقای جمشیدیان با درودی دوباره؛ واژة «استاد» یک واژة فارسی است که در عربی به «استاذ» تبدیل شده و عرب آنرا به شکل «اساتذه» یا «اساتیذ» جمع می‌بندد اما اصل آن فارسی است و همانگونه که دوست گرامی جناب مهاجر نیز توضیح داده‌اند از فارسی به عربی رفته و به اصطلاح «معرب» شده است. به همین دلیل من تصور می‌کنم که جمع بستن آن با قواعد عربی درست نباشد. در پاسخ به دوست گرانقدر آقای همایون نیز باید عرض کنم که من خصومتی با بکارگیری و استفاده از لغات و واژه‌های بیگانه ـ اعم از عربی یا فرنگی‌ـ ندارم و آنجا که به بیان منظور بهتر کمک می‌کند از آنها بهره می‌جویم. تذکر من در مورد تلفیق و ترکیب کلمات بود که یک واژة فارسی را بهتر است با همان قواعد فارسی مورد استفاده قرار دهیم وگرنه من چندان به پالایشی که برخی دوستان در نظر دارند و زبان و نوشتار را تا اندازة زیادی از روانی می‌اندازد پای‌بند نیستم. پیروز باشید