Sent to you by Saeed via Google Reader:
موضوع این بخش از «همسایگان»، زبان نیست اما دور از فرهنگ هم نیست. موضوع، کمکِ بشردوستانهی فارسیزبانان به ساختمان «نیروگاه راغون»، یکی از بزرگترین نیروگاهها در آسیای میانه، است.
این نیروگاه که در تاجیکستان قرار دارد، و قدرت تامین نیروی برق و آب تمام آسیای میانه را دارا است. اما به دلایل اقتصادی و جنگ داخلی در تاجیکستان ناتمام مانده است.
چندی است که با کوشش «بنیاد خیریهی ورارود» در لندن، اتمام این پروژه دوباره مطرح شده است و این بنیاد برای جمعآوری کمک مالی به ادامهی ساختن این نیروگاه، میان فارسیزبانان طرحهای گستردهی تبلیغاتی برپا کرده است.
در این باره با زهرا جزایری، مدیریت سازمان خیریهی ورارود، گفتوگو کردهام. خانم جزایری از دوستان دیرینهی تاجیکستان است و تاکنون فعالیتهای ثمربخشی در راه معرفی فرهنگ و چهرههای تاجیک در بریتانا داشته است.
از خانم جزایری خواهش کردم که ابتدا از شروع علاقهی خود به تاجیکستان و دلایل راهاندازی بنیاد خیریهی ورارود بگوید که سالهاست در لندن فعالیت دارد:
بعد از جنگهای داخلی تاجیکستان سفری به این کشور داشتم. به شهر باختر، نزدیک فرقان تپه رفتم و پیش از هرچیز از شرایطی که دیدم، بسیار متاسف شدم و رنج بردم.
از سوی دیگر در آنجا مترجم یک بنیاد خیریهی انگلیسی بودم که فعالیتهای ارزندهای در زمینهی کمک به زنان بیسرپرست تاجیک داشت. پس از آن هم با بنیادهای خیریهی اروپایی و امریکایی دیگری آشنا شدم که کارهای بسیار ارزندهی در تاجیکستان انجام میدادند.
«بنیاد خیریهی ورارود» در لندن
من افسوس خوردم که چرا ما ایرانیها کاری انجام نمیدهیم؛ ما فارسیزبانان که خود را به ملت تاجیک خیلی نزدیک میبینیم، با آنان همزبان و همفرهنگ هستیم، هر دو از یک ریشه بودهایم و فقط تاریخ ما را از هم جدا کرده است.
بر همین اساس، وقتی به انگلستان برگشتم، تصمیم گرفتم دوستانی را که همفکر و همسلیقهی من بودند، دور هم جمع کنم و بنیاد خیریهای تشکیل بدهیم.
هماکنون خیریهی ورارود به خاطر فعالیت اخیرش، ورد زبان بیشتر تاجیکها شده است. این ایده از کجا شروع شد و چرا نیروگاه راغون؟
اعضای هیات مدیرهی ما افرادی بسیار واردی در امور تاجیکستان هستند و خودشان تاجیکهای بسیار میهندوستی میباشند. این ایده را داریوش رجبیان از تاجیکستان برای ما به انگلستان فرستاد و هیات مدیره هم که علاقهمند به همیاری با ملت تاجیک هستند، این فکر را خیلی پسندیدند.
پس از مشورتهای زیاد، تصمیم گرفتیم به عنوان یک بنیاد خیریه، پشت این برنامهی اقتصادی برویم و امیدواریم که در نهایت ملت و دولت تاجیکستان موفق شود به خودکفایی انرژی در زمینهی برقِ آبی برسند.
کمکهایی که جمع میشوند، چگونه تحویل داده خواهد شد؟ با توجه به فساد اقتصادیای که هماکنون در تاجیکستان وجود دارد، مطمئن هستید پولی که جمع میشود، در راه همان هدفی هزینه شود که به خاطرش گردآوری شده است؟
در زمینهی امور خیریه، همیشه این نگرانیها وجود دارد. در مورد این پروژه که یک پروژهی وسیع ملی است، باید نگرانیها بیشتر هم باشد و مردم باید مطمئن باشند، پولی که جمعآوری میکنند، به هدفی که باید میرسد.
ما هم به عنوان بنیاد خیریهی ورارود نگران این مساله بودیم. به همین جهت از دولت تاجیکستان و بنیادها و سازمانهای دستاندرکار خواهیم خواست که کمیسیونی برای نظارت بر چگونگی هزینهکردن این پول تشکیل شود و در اینباره به اشخاص ذینفع گزارش بدهد.
چه مردم تاجیکستان که قرار است از این نیروگاه استفاده کنند و چه تاجیکان برونمرز که قرار است به این پروژه کمک کنند، همه مشتاقند که ببینند این نیروگاه چه زمانی راهاندازی میشود.
واقعا جای تاسف است که در کشوری که از منابع فوقالعاده عظیمِ آبی بهرهمند است، مردم در زمستان سرد تاجیکستان با مشکلات کمبود و حتی نبود نیرو مواجه باشند.
این نیروگاه باید هرچه زودتر شروع به کار کند. یکی از دلایلی که ما امیدواریم این پروژه حتما موفق شود، این است که اگر این نیروگاه نتواند شروع به کار کند، حیات چه ملت و چه دولت تاجیکستان در معرض خطر قرار خواهد گرفت.
همانطور که در سخنان زهرا جزایری، مدیر بنیاد ورارود شنیدیم، داریوش رجبیان، روزنامهنگار تاجیک، اولین کسی بوده که ایدهی کمک به این پروژه را طرح کرده است. به همین خاطر، به سراغ داریوش رجبیان رفتم.
صدای داریوش رجبیان را شنوندگان رادیو زمانه بارها شنیده و به یاد دارند و همچنین برنامههایاش را روی سایت زمانه میتوانند دریافت کنند.
داریوش میگوید که سفر اخیرش به تاجیکستان باعث شده به این نتیجه برسد که اتمام این نیروگاه به کمک بینالمللی نیاز دارد، وگرنه تاجیکستان بهتنهایی از پس آن برنخواهد آمد. به این دلیل سراغ مردم فارسیزبان و دوستان تاجیکستان رفته و از آنها درخواست کرده تا جاییکه میتوانند به این طرح کمک کنند:
من تازه از تاجیکستان برگشتهام و اتفاقا در آغاز فصل سرما در آنجا بودم. میتوان گفت که سرما از مصیبتهای بزرگ برای مردم تاجیکستان است. چرا که به محض این که هوا سردتر میشود و دقیقا در فصلی از سال که نیاز هست در خانه چراغ روشن باشد و بخاری کار کند، همه خاموش میشوند.
قطع شدن برق باعث میشود بچهها به مدرسه نروند و کاملا محسوس است که روال عادی زندگی بههم میخورد. تاثیر کمبود برق در تاجیکستان تنها مشکلات و معضلات اقتصادی به بار نمیآورد، بلکه کلا زندگی را از هر لحاظ، چه از نظر فرهنگی و چه آموزش و پرورش بههم میزند.
به همین خاطر به محض اینکه برگشتم، با دوستان مشورت کردیم و یکی از دوستان این ایده را داد که ما از اینجا کمک کنیم. با این ایده، من هم به فکر جمعآوری کمک افتادم و چون خودم هم جزو هیات امنای بنیاد خیریهی ورارود هستم، به خانم جزایری پیشنهاد دادم که از طریق این بنیاد حرکت کنیم.
با موافقت هیات امنای بنیاد با این ایده، متنی به زبانهای فارسی و انگلیسی تهیه و آن را با خط سیرلیک نیز منتشر کردیم تا این کمکها به صندوق ورارود واریز شود و از این طریق در راه اتمام ساختمان راغون هزینه شود.
تا جایی که من میدانم، نیروگاه راغون تنها نیروگاه در تاجیکستان نیست. نیروگاه «نارک» را هم داریم و دو نیروگاه جدید نیز در حال ساختهشدن هستند. اما نیروگاه راغون بهتنهایی چند درصد از انرژی مورد نیاز تاجیکستان را میتواند تامین کند و چه تغییری در شرایط این کشور ایجاد خواهد کرد؟
در حال حاضر نیروگاه نارک از بلندترین سدهای دنیا است اما اگر نیروگاه راغون ساخته شود، این رکورد را هم خواهد شکست و بلندترین سد در جهان خواهد بود.
نیروگاه راغون مقدار ۳۶۰۰ مگاوات نیروی برق تولید میکند. بنا بر طرح اولیه، دارای شش دستگاه خواهد بود و بلندی سد هم به ۳۳۵ متر خواهد رسید.
به این ترتیب، نیروگاه راغون نهتنها برق کل جمعیت تاجیکستان را تامین میکند، بلکه این امکان را به تاجیکستان میدهد که برق را به سرمایهای ملی تبدیل کند و از راه صدور آن، ارز فراوانی را وارد کشور کند.
حتی برخی این تعبیر را بهکار میبرند که آب تاجیکستان پس از ساختهشدن نیروگاه راغون، تبدیل به سرمایهای شبیه نفت و گاز در ازبکستان میشود که به آن کشور رفاه نسبی اقتصادی داده است.
اگر تاجیکستان بتواند به این نیروگاه دست پیدا کند، از یک سو وابستگی اقتصادیاش بهمراتب کاهش پیدا خواهد کرد و از سوی دیگر میتواند به صادرکنندهی عمدهی برق در منطقه تبدیل شود.
همین حالا هم قراردادهایی برای صدور برق با پاکستان و افغانستان امضا کرده است. این طرح بسیار حیاتی است و تاجیکستان را از چندین لحاظ نجات خواهد داد.
برنامهی بنیاد خیریهی ورارود در فیسبوک دست به دست در میان فارسیزبانان و همینطور انگلیسیزبانان میگردد. بیانیهی آن نیز به دو زبان فارسی و انگلیسی در دسترس همگان قرار گرفته است. این پروژه همچنین در رسانههای بینالمللی نیز انعکاس گستردهای پیدا کرده است.
با سراج طالباوف، کارشناس مسایل آسیای میانه در بخش آسیای میانهی بیبیسی در اینباره گفتوگو کردهام. او که یکی از پشتیبانان این طرح است، از اهمیت نیروگاه راغون برای مردم تاجیکستان میگوید:
در حال حاضر تعداد زیادی از تاجیکها خارج از تاجیکستان زندگی میکنند و مردم تاجیکستان به کمک بشردوستانهی این هموطنان خود نیاز مبرم دارند. همچنین زمینهی خوبی برای کسانی که خود را کنتراتاجیک و فارس به حساب میآورند، فراهم آمده است تا سهم خود را برای اتمام ساختمان راغون ادا کنند.
این کمکها از دیدگاه استراتژیکی و همینطور انسانی بسیار اهمیت دارد و یکپارچگی تاجیکستان و مردم تاجیک را نشان میدهد.
ساختمان آیندهی تاجیکستان به ساختمان نیروگاه راغون وابسته است. تاجیکستان در میان کشورهای سابق شوروی، از نظر اقتصادی، بسیار عقبمانده است. مردم تاجیکستان زمستانها بسیار اذیت میشوند. فراموش نکردهایم که دو یا سه سال پیش چندین نفر در این کشور از فرط سرما جان باختند که اثر بسیار بدی روی مردم تاجیک گذاشت.
راغون پیشرفت تاجیکستان را از نظر اقتصادی تامین میکند و این امید را ایجاد میکند که تاجیکستان در آینده جایگاه خود را پیدا کند و نیازی به کشورهایی که گویا کمک اقتصادی میکنند و در عین حال انتظارات زیاد سیاسی هم دارند، نخواهد داشت.
Things you can do from here:
- Subscribe to Radio Zamaneh using Google Reader
- Get started using Google Reader to easily keep up with all your favorite sites
No comments:
Post a Comment