Re: اجرای برنامه خصوصی (خوانساری - بدیعی

با درود بشما یاران گرامی جناب کسروی عزیز و فروغی نازنین اگر چه با کمی تاخیر اما گاه سخنی ازان هنرمندان بی جانشین گفتن هم یاد اور هنر جاویدانشان است و نیز زنده نگاهداشتن نامشان. بخصوص که در نشستن های بی تکلف سازشان و صدایشان حال و هوای خاص  داشته ودارد

محمودی خوانساری را بی تردید می توان اسوه و اسطوره بی نیازی و علو طبع نامید.انان که از نزدیک او را می شناختند میدانند که او نامش را و هنرش را هیچگاه در معرض فروش عام نگذاشت.هیچ گاه دیده نشدومن نیز هرگز نشنیدم که در صحنه ای بجز از عرصه رادیو حاضر شده باشد.با انکه در روزگار اوج خویش در عسرت زندگی میکرد اما به تقاضاهای مکرر مردمان در باب دریافت وجه و یاهر شکل دیگر ازین دست تن در نداد.با همین وضع جهان خاکی را بدرود گفت

محمودی را نازنین یار فقیدم شادروان تورج نگهبان یافته بود نقل میکرد که در محفلی صدایش را شنیده و با او قراری گذاشته که نزد مرحوم مرتضی خان محجوبی ببردش.در راه رفتن سفارشات لازم را به او کرده که چنین و چنان کند.اوائل کار بوده و چندان اشنایی با یکدیگر نداشتند

بعد از ظهر تابستانی بوده.وارد اطاق استاد میشوند و ابتدا تعارفات معمول و سپس استاد می فرمایند چیزی بخواند.تورج نگهبان می گفت:محمودی قطعه ای را در شور اغاز کرد یکی دو بیتی نخوانده دیدم استاد ارام ارام بسوی پیانو رفت و کم کم زیر صدای او با ساز شروع کرد.با انکه سپرده بودم زیاد نخواند اما انگار متوجه شوق استاد شده گوشه ها را هم خواند.تا اواز تمام شدومحمودی خداحافظی کرد و رفت

پس از رفتن او بمن گفتند :فردا بیاورش رادیو و سپس به یکی از کلاو های پیانو ضربه ای زدند و گفتند.اینجا میخونه اما اون یکی(استاد گلپایگانی) اینجا و ضربه به چند جا بالا تر زدند.محمودی به این صورت به رادیو رسید و در برنامه گلها همان گونه که دوستان میدانند مشهور شد

در بزم های خصوصی با دوستان و حین اجرای ساز های مختلف مرتب این کلام به به را تکرار میکرد حرف میزد.نام دوستان را می برد.از عاداتش بود.حتی در همین اجرا که جوانی را با دو لحن خوانده با تکرار شعر تصحیح کرده است.بسیار تحت تاثیر ساز و نوازنده ان بود.با شادروان اسدالله ملک دوستی بیشتری داشت.در باره جنس صدایش و نحوه خواندنش و نیز تحریر های مختلف  که معمولا به :ای عزیز من ختم میکرد البته اساتید فن نظر خواهند داد.روانش شاد باد

استاد بدیعی نیز نیازی به گفتن ندارند در جای دیگری هم عرض کردم یکی از دوستان هنرمند میگفتند:حبیب کیلومتر ها ارشه دارد که البته منظورشان ان بود که شنونده متوجه تعویض وضعیت ارشه ایشان نمیشود.لقمان ادهمی تنها شاگرد کامل پرویز یاحقی میگوید در اواخر عمر استاد از ایشان کارهای حیرت اوری شنیده است جمله هایی را برای من پخش کرد

ارشه پرانی هایشان نیز همواره زبانزد خاص و عام بوده.روان این استاد گرامی نیز شاد باد

 از فضل الله توکل عزیزم که هر چه گفته شود کم است.پرویز یاحقی بیشتر کارهایش را که نیاز بساز دیگری هم داشته با سنتور او اجرا کرده است و البته تار استاد شهناز که ان مقوله دیگری است

ساز او حال و هوای خاصی دارد.در سالیان بسیار که با او محشورم و با خانواده اش و خلاقیتی که در وجودش هست همواره شاهد رشد و تعالیش بوده ام.قرار گرفتن در برابر هنرمندی چون پرویز یاحقی با اخلاق خاص که به راحتی با هر کس جور نمی شدو او را دوست داشت و تعریف و تشویقش میکرد بیقین در مسیر زندگی هنری او اثر خاص داشته است

با اجازه اساتید و سروران گرامم برسم یاد بود از هنرمندان براستی بی جانشین کلماتی عرض کردم که گاه نقل خاطره و یا اشاره به خصوصیتی ازین بزرگان عرصه هنر. فضای نوشتاری را نیز ازین حال و هوا خارج نمی کند که بنظر همچنان نارسایم شیرازه و مرکز این سایت و گروه عاشقان گلها بر همین اصل استوار است

در باره کنسرت استاد خرم نیز بتفصیل با دوستان سخن خواهم گفت.چند روزی بگذرد

امید انکه مقبول افتد که گاه اگر با شنیدن اثری یاد و خاطره ای ازان همراه شود انگاه گویی یاران عزیز و گرامی مان در صحنه های تشریحی حاضر بوده اند.تا نظر دوست چه باشد

پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد

فرامرز سمیعی

---

From: Siamak Kasravi <siamak_kasravi@yahoo.com>
To: friends-of-radio-golha@googlegroups.com; nasserforoughi@yahoo.com
Sent: Mon, November 29, 2010 3:30:29 PM
Subject: Re: اجرای برنامه خصوصی (خوانساری - بدیعی

با درود بر ناصر فروغی نازنین،   غزل آواز از استاد "باستانی پاریزی" است. برنامه‌ای را که شما ارزانی داشته‌اید برنگرفتم، اما تا آنجا که به یاد دارم، زنده‌یاد "محمودی خوانساری" پیش از آغاز آواز، نام سراینده را – نه چندان روشن- گفته بود. باری، دیگر ابیات غزل تا آنجا که خوانده‌ام چنین است:     باز شب آمد و شد اول بیداریها                      من و سودای دل وفکر گرفتاریها   شب خیالات و همه روز تکاپوی حیات            خسته شد جان و تنم زین همه تکراریها   در میان دو عدم این دو قدم راه چه بود           که کشیدیم در این مرحله بس خواریها   دلخوشیها چو سرابم سوی خود برد ولی          حیف از آن کوشش و طی کردن دشواریها   نوجوانی به هوس رفت و از آن بر جا ماند       تنگی سینه و کم‌خوابی و بیماریها   سرگذشتی گنه‌آلود و حیاتی مغشوش              خاطراتی سیه از ضبط خطاکاریها   کورسویی نزد آخر به حیات ابدی                   شمع جانم که فدا شد به وفاداریها     منت‌پذیر، سیامک کسروی --- On Sun, 11/28/10, nasser foroughi <nasserforoughi@yahoo.com> wrote: From: nasser foroughi <nasserforoughi@yahoo.com> Subject: اجرای برنامه خصوصی (خوانساری - بدیعی To: friends-of-radio-golha@googlegroups.com Date: Sunday, November 28, 2010, 1:13 PM   با سلام به هنر دوستان گرامی   چندی پیش برنامه ای از سایت یکی از یاران دانلود کردم که متاسفانه نام ایشان  وسایتشان را بیاد ندارم سپاس بسیار اگر اطلاعاتی در این باره در اختیارم بگذارند   برنامه بصورت خصوصی وبا کمترین امکان ضبط شده است   ویولن روانشاد بدیعی وآوای شادروان محمودی خوانساری وسنتور جناب توکل بسیار شنیدنی است   متن اشعار که از یکی از شاعران معاصر میباشد میتواند زبان حا ل روزگار ما باشد   اگر شاعر را میشناسید لطف کنید  و مرا هم آگاه فرمایید                                              متن شعر     باز شب  آمد  و شد اول    بیداری ها                 من و سودای دل  وفکر  گرفتاری ها شب خیالات  وهمه روز تکاپوی حیات              خسته شد جان وتنم زین همه تکراری ها نوجوانی به هوس رفت وازآن برجا ماند            تنگی  سینه  وبی خوابی و بیماری ها سرگذشتی سیه آلود و حیاتی مغشوش                خاطراتی سیه از ضبط  خطا کاری ها   با اجازه از دوست گرامی این برنامه را بنام "خصوصی خوانساری - بدیعی " در آدرس زیر میگذارم  با امید به اینکه مورد پسند  دوستان  واقع شود .   ارادتمند   ناصر فروغی http://www.4shared.com/account/dir/7369170/e3e52079/sharing.html?rnd=82