گورستان ظهیر الدوله امروزه یکی ا ز آثار ملی و میهنی ما محسوب میشود گورستان کوچکی که در تهران بین دربند و امام‌زاده قاسم و تجریش شمیران در شمال واقع شده . این گورستان به دلیل اینکه مدفن علی‌خان ظهیرالدوله (۱۲۸۱-۱۳۴۲ هجری قمری) معروف به صفاعلی‌شاه سیاستمرد و صوفی ایرانی دوره قاجار است گورستان ظهیر الدوله نام گرفته است.این گورستان با مساحت تقریبی ۴۳۰۰ مترمربع (در دو قسمت قدیم که همان آرامگاه ظهیرالدوله و اطراف باشد و یک قسمت جدید که بعدها به ان اضاف شد از قدیمی ترین و مهم ترین گورستان ها ی ایران است .این آرامگاه در سال ۱۳۷۸ توسط سازمان میراث فرهنگى و گردشگرى استان تهران با شماره ۲۰۰۱ در فهرست آثار ملى کشور به ثبت رسیده است .و مدفن بسیاری از نامداران تاریخ ادب و هنر و نیز سیاستمداران ایرانی در این گورستان است . فروغ فرخزاد، رهی معیری، ایرج میرزا، روح‌الله خالقی، محمدتقی بهار، ابوالحسن صبا، داریوش رفیعی، نورعلی برومند و قمرالملوک وزیری، رشید یاسمی، دکتر لقمان الدوله ادهم، محمد مسعود، استادحسید تهرانی، برادران محجوبی، داریوش رفیعی، حبیب الله سماعی، حسن تقی زاده، درویش خان، صبحی مهتدی ونیز بسیاری دیگر ؛ اما متاسفانه این تاریخچه ملی مدتهای مدیدی است که بدون رسیدگی مانده و در حال تخریب است . مقایسه بین این گورستان و گورستان پرلاشز در فرانسه که قدمت کمتری نیز دارد ولی بعنوان یک ارزش ملی حفظ و نگهداری میشود بخوبی نشان میدهد که ما در این سالها چگونه عزیزان تاریخ ادب و هنر خود را ارج گذاشته ایم به عکسهایی از این گورستان و نیز به سایت گورستان پرلاشز دقت کنید. منبع ویکی پدیا
این هم تصویر مقبره صادق هدایت در گورستان پرلاشز که با کلیک روی آن میتوانید از سایت این گورستان و هر مقبره ای در آن بصورت آنلاین بازدید کنید
——————————
بازهم در باره ظهیر الدوله از شهاب مباشری
ظهیرالدوله
خاطرهء مصور شهاب مباشری
در شمال تهران، دل شمیران،
باغی‌ست که مزار و آرامگاه درگذشته‌گانی نام‌دار است در کنار خفته‌گانی چند از دیگر مردمان:
«آرامگاه صفا ظهیرالدوله».
چهل پنجاه روزی قبل‌تر بود
که پیش از ظهری به هم‌راه دوستی ساعتی در آن‌جا نفس تازه کردیم.
دم غنیمتی‌ست … .
شاید نگریستن بر سنگ‌هایی منقوش به طرح‌ها و آرایه‌هایی که دیگر نشانی از آن‌ها در دست و کار سنگ‌تراشان دیده نمی‌شود،
بخشی از فال باشد و تماشا.
ملک‌الشعرای بهار، ایرج میرزا، رهی معیری، رشید یاسمی، روح‌الله خالقی و بسیاری دیگر
چه آرام و بی‌صدا در این کنج خفته‌اند.
مگر قرار بوده که صدایی از جسم جان‌باخته‌شان برخیزد؟
چه می گویم …
سنگ بی‌نوشتهء مزار بهار زیر سقفی که نام‌اش بر پیشانی‌اش ثبت است.
سنگی کبود، سیاه و متخلخل و سه لوح فلزی به یاد ایرج میرزا
کنج دیواری و درون حصاری تنگ و فلزی، مگر …
زیر طاقی از شیشه و کاشی، تن رهی معیری آرمیده است.
و اما فروغ، آسوده در عمق باغ‌چه‌ای سبز، همیشه سبز،
آری، فروغ همیشه‌گی شعر نوی زبان فارسی:
…
اگر به خانهء من آمدی برای من
ای مهربان چراغ بیار و یک دریچه
که‌از آن به ازدحام کوچهء خوش‌بخت بنگرم
No comments:
Post a Comment